21 Νοε 2012

(Ω Καιροί που στρεβλώσατε το ουράνιο τόξο, 
κι απ' το ραμφί του σπουργιτιού αποσπάσατε το ψίχουλο, 
και δεν αφήσατε μήτε μια τόση δα φωνούλα καθαρού νερού 
να συλλαβίσει στη χλόη την αγάπη μου 
Εγώ, που αδάκρυτος υπόμεινα την ορφάνια της λάμψης, ω Καιροί, δε συγχωρώ.)
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ από το ποίημα : Ο ΑΛΛΟΣ ΝΩΕ

20 Νοε 2012

όλα στραβά
αυτά που ήξερες κι αυτά που θα μάθεις
γύρνα το βιβλίο σου, κοίτα το αλλιώς
φώναξε ότι είναι σωστό το στραβό σου...
είσαι εσύ κι είναι όλοι αυτοί

17 Νοε 2012

ασημοσχήματα
χρώμηχοι...
δρομόζωο
αλήθεια

12 Νοε 2012

11 Νοε 2012

Ξέρεις τα σπίτια πεισματώνουν εύκολα, σαν τα γυμνώσεις.

10 Νοε 2012

4 Νοε 2012





2 Νοε 2012

Φυσούσα δυνατά μέχρι να διώξω 
τα σύννεφα, γεννούσαν τη βροχή. 
Φυσούσα να φανεί το ουράνιο τόξο 
το γκρίζο να απαλύνει… το τραχύ.
Μα κάποτε μού τέλειωσε ο αέρας 
τα σύννεφα παρέμειναν εκεί· 
σχημάτιζαν αυτό το ουράνιο τέρας 
στον εφιάλτη μου που κατοικεί…
κι ενώ πνιγόμουν απ’ την ασφυξία 
τον εφιάλτη ονόμασα ουρανό
τού ’δωσα την υπέρτατη αξία…
ζώντας και με καινούρια δεδομένα 
κατέβηκα ησύχως το βουνό… 
είχαν νικήσει πια τα τετριμμένα!
(Kώσταs Σφενδουράκηs, "Nίκη των τετριμμένων")

1 Νοε 2012

μια νυχταχτίδα
ψηλά / θολά
η απρόσμενη παρέα 
η φυγή...