Brazil (1985)

- Να σας πω κάτι; - Όχι. - Αυτή είναι η μία και μοναδική ταινία που αξίζει να δείτε ολόκληρη στη ζωή σας. - Σε ολόκληρη τη ζωή; - Ειδικά αν είστε καλοί φίλαθλοι με γνώση οικονομικών ωρών (sic-k-) και σας ενδιαφέρει το καλώς έχειν της ζωής σας, ολόκληρης της ζωής σας ανάμεσα σε αγαπητούς συνανθρώπους. - Καλά Χριστούγεννα... και μια συμβουλή του θείου Φράνκ: - Το φως στο μπάνιο_

This Town (2024)

να είσαι εσύ, ανάμεσα από άλλους, οικογένειες, βόμβες, θρησκείες, χώρες κι ανθρώπους... να είσαι εσύ και η μουσική σου

Media About Media About Media: The Negativland Story (2018/2022)

William Davenport is a documentary filmmaker, musician, publisher, writer, teacher and autism activist. He is best known for his documentary films about autism, also for his work as the publisher of Unsound magazine, and as the founding member of the experimental/noise band Problemist.

Stand By for Failure: A Documentary About Negativland (2022)

Μουσικές Α' Εξαμήνου του '24

Wobbly - Failure Analyst (01/24) η καλύτερη μισή ώρα να ξεκινήσει ο χρόνος

hi! capybaras : ep 01/24 + ep 04/24 στάσου 'μύγδαλα ρε άγγλε

It's Not Quite That Inventive (Sixty Years with Broken Music) - Milan Knížák & Phaerentz & Opening Peformance Orchestra (01/24) με την καλύτερη ανακάλυψη της ιστορίας

Tradecraft - The Body Needs Purpose (01/24) technoid

The Turntable Sessions by AutopsiA (01/24) welcome back boyz

Gruff Rhys - Sadness Sets Me Free (26/01/2024) άμα το αγόρι βγάζει δίσκο τέτοια μέρα... Super! Πέμπτη Κάστα - No Ceasefire (01/24) για τη Θεσσαλονίκη ρε γμτ!

Land of Hidden Variables by Filmmaker (01/24) βρετανικό ηλεκτρονικό και συννεφιασμένο

Modulisme Session 099 by Eriksson / Hellgren / Strandhag (01/24) βζζζζζ αμππππ +100+106+107

The Three Hands of Doom by Scotch Rolex, Shackleton & Omutaba (01/24) μπλιμπλίκια

Fractal by Roman Rofalski (01/24) London's EXP Calling!

Accept All Cookies by Jiyoung Wi (01/24) avant garde from Korea εξαιρετική σύνθεση ήχων εύγε!

Guitar Solos / Fifty by Fred Frith (1974 - 02/24) απίθανο! αν μπορείς κάνε έτσι reissues!

Luminous Mind (Four for Naropa) by Thurston Moore (02/24) επτάλεπτα μάντρα με φύσημα

She Reaches Out To She Reaches Out To She by CHELSEA WOLFE (02/24) δεινοσαύρων συνέχεια

The Return of the Lamb by Their Divine Nerve (02/24) αμερικανουκρανικό ντουέτο ηλεκτρονικτλ φάση

Phase IV by ARTIFACTS & URANIUM WITH MITSURU TABATA (02/24) πάλι βρε άτιμα μανιταρόπαιδα;

Spectral Evolution by Rafael Toral (02/24) κιθαρίτσα και ατμόσφαιρα και μέτριο περιβάλλον

Fluid Fixations by John Butcher + 13 (02/24) δεν είναι κακό, δεν είναι καθόλου κακό, πάλι! μέσα στους 13 κι ο dieb13

A Divine Comedy by Philippe Petit (02/24) η κόλαση του Δάντη, αλλιώς

elvis, he was Schlager by Church Chords (02/24) ναι ήταν, εσείς τι είστε;

VA This Is Not The End: Music For Iklectik (02/24) συλλογή, πολύ δυνατά καλή και αγγλική

Folklore 1979 by Milkweed (02/24) επικές διαστάσεις παραγωγής σε 10'

Underground Overlays From The Cistern Chappel by Stuart Dempster (02/24) deep drone

or valleys and by Nate Scheible (02/24) άμορφη μουσική

one day away from home feels like a hundred by Coolin (02/24) πιάνο και μικροί θόρυβοι, 30' μαγείας

Espaces lointains by John Young (02/24) ησυχία και περιβάλλον και διάφορα

Featherland by Ayami Suzuki & Takashi Masubuchi (02/24) γιαπωνέζικη φολκ με μια εξαιρετική ερμηνεύτρια

Cuntroaches - s/t (02/24) German beat-core

Focus On Nature by The Bevis Frond (03/24) τραγουδοποιός σε συνεχή δράση

This Is The Harsh Trip For New Psyche by DOPE PURPLE & BERSERK (03/24) ψυχεδελοροκιές

Night School by Sam Shalabi (03/24) το καλό το ούτι του Sam

Soundwalkscapes by Viv Corringham (03/24) field recordings βόλτες

In The Ellington Conception by Tibshelf (03/24) repetition(s)

The BBC Sessions by The Utopia Strong (03/24) χωρίς τον John, αρκετά καλή ποπ

Yikes! by Momus (03/24) ρε τον μπαγάσα, τον έφαγε ο Jarvis!

Shelter of the Opaque by Vanishing (03/24) και λίγο από καλό Manchester

Much Unseen Is Also Here by Lustmord (03/24) και ναι, γιατί όχι;

La pointe des Periades by or or (26/03/24) krautrock made in France, 5 χρόνια μετά το

Never​-​ending Beginning by Triggered Sun (03/24) Acid Mothers ροκ!

Nagori by Harutaka Mochizuki et Michel Henritzi (03/24) ‘what's left of the waves’

Self Sabotage by Like Weeds (03/24) more from industrial Japan pls!

The Frail Parish by My Heart, an Inverted Flame (03/24) πόση ακόμη καλή μουσική Andee Connors?

Light meteors crashing around you will not confuse you by Saint Abdullah & Eomac (04/24) πόλεμος - Παλαιστίνη

Saru l​-​Qamar by A Lily (04/24) άγγλος (Brighton) ηλεκτρονικός να πειράζει ηχογραφήσεις 60s από Malta και αρκετά ατμοσφαιρικά φαντάσματα;

Colour Wheel by A.M (04/24) δυο μέρες πριν; σ' ευχαριστώ Antony Milton

Olive by Steven R. Smith (04/24) τέσσερις μέρες μετά; σ' ευχαριστώ 'Hala Strana'

False Hood by Odd Nosdam (04/24) instrumental funky industrial dub dnb

M​.​L. DEATHMAN - ACID HORSE 23 (04/24) shamanic dub, εεεε Salford είπαμε;

Coagulated Bliss by Full of Hell (04/24) το καλό το γνήσιο τ' αμερικάνικο hard/grind/screamocore!

It Beckons Us All by Darkthrone (04/24) τα παιδιά απ' τη Νορβηγία το ηρέμησαν το metal τους καλέ!

Suite For The Drains by Lisa Lerkenfeldt (05/24) έλα το κορίτσι πάλι

Sti​.​ll by Taylor Deupree (05/24) based on Stil. - 2002

Nell' Ora Blu - Uncle Acid and the Deadbeats (05/24) ιταλικές ροκ παραξενιές γιέα ρε!

Vol. 3 by Acid Mothers Reynols (05/24) ναι!!! το τρίτο το...

Glass Mirror - S/T (05/24) Μαλαισία - ζωντανό - όνειρο είναι

Norther by Ex-Easter Island Head (05/24) peculiar British pop

Requiem For Life by ∞ featuring Hatsune Miku (05/24) αν ένα, αυτό το ένα

Umbilical by Thou (05/24) αν το κάνεις έτσι, συνέχισε sludge/screamo/metal 4 ever!

To All Trains by Shellac (05/24) κακή ροκ σύμπτωση... ο θάνατος

Vanat​ü​hi by Kiwanoid (05/24) technopaganidm + the word "nothing" έπος!

You Won't Go Before You're Supposed To by Knocked Loose (05/24) το 'χω ανάγκη λίγο metalcore

God Slayer by Vredehammer (05/24) το 'χω πιο πολύ ανάγκη λίγο Norwegian One-Man aggressive metal

Al Wootton - Lifted From The Earth (05/24) θα ήταν περήφανος και κοιμισμένος ο Muslimgauze

Spot Land by Gnod (05/24) που 'ναι το Salford? // που 'ναι οι Arab Strap ?

Oceans on Azimuth by Lola de la Mata (05/24) Λονδρέζικο πειραματικό μίνιμαλ από τη Λόλα

Copia by People Like Us (06/24) μη αντάξιο, Νίκη σταμάτα τα σόσιαλ αμέσως 

MILS013 Glass Cathedral - Chop / Madlib Invazion (06/24) σύχρονη μουσική βιβλιοθήκης

Spammerheads - Disclaimer (06/24) happy post edm?

Resonant Trees by Léo Dupleix (06/24) harpsichord δεν λέγεται αυτό;

Takkak Takkak - s/t (06/24) Nyege Nyege Tapes πολυρυθμία

INSTITUTIONALIZED RITUAL by Volcanic Winds (06/24) Wukir Suryadi αρκεί

Wolves, Windows And Curtains by MAbH: Mortuus Auris & the Black Hand (06/24) ποίηση

New Synthesizer Music by Michael Potter (06/24) ένας όμορφα εκπληκτικός δίσκος του Μιχάλη, στα υπόψιν ότι έβγαλε τον Απρίλη κι αυτό!

Β​α​λ​κ​α​ν​ι​κ​ό Μ​α​υ​σ​ω​λ​ε​ί​ο by ΚΕΦΑΛΟΚΛΕΙΔΩΜΑ (06/24) αφήστε με ρε επιτέλους

Disconnect by KRM & KMRU (06/24) ο καλύτερος doom ambient dub exp δίσκος της ημέρας!

Natura: 2009​-​2012 by 2muchachos (06/24) τι ρώσικο έπος ambient είναι αυτό;

Rozart Mix by John Cage / Aaron Dilloway (06/24) ήχοι για μπιτσόμπαρα

DOOM FUJIYAMA vol5 (06/24) Japan + Doom

Harvest of Malevolence by Hyperdontia (06/24) το γνήσιο το παλιό το καλό το ντεθ το μέταλ

Cutting the Throat of God by Ulcerate (06/24) ντεθ από το New Zealand Ιούνιος απ' την κόλαση

Melvins x Boris - Twins of Evil (06/24) split till you bleed

What Is Not Strange? by Tashi Wada (06/24)

Lowdown by William Schimmel & Elliott Sharp (06/24) οι καλοί οι αυτοσχεδιασμοί

Live: Cafe Oto 18 May 2024 - Edward Ka-Spel (06/24) oh legendary oh you pink dot!

The Sea Surrounding - Ulaan Janthina (06/24) πάντα εδώ είσαι, τόσα χρόνια... το καλύτερο '24

VA Les Minutes Francaises

un petit hommage, quelques minutes de plaisir et d'innovation - grands compositeurs de musique concrète et électroacoustique, sélections françaises dans la série overburn de mélophobie

an overburn compilation of musique concrete and electroacoustic French composers... download!

Χέρστ 07769 - Ιστορία Μπαχ: για τίτλο βάλε τον ταχυδρομικό κώδικα (László Krasznahorkai)

Μια απεγνωσμένη προσπάθεια να ξεχωρίσει ανάμεσα από τόσα αναμασήματα νεο-ναζισμού, ξενο-φοβίας, λυκο-φοβίας και γενικά κοινωνικής κακομοιριάς μιας χώρας που αδυνατεί να βρει ταυτότητα μετά τους απανωτούς πολέμους και τον κατακερματισμό. Περιγραφές χωρίς σταματημό, χωρίς τελείες, χωρίς ουσιαστικά κεφάλαια, χωρίς κεφαλαία γράμματα, οι ώρες και τα λεπτά ενός γιγαντόσωμου ήρωα να υπερ-αναλύονται επιφανειακά και μετά δολοφονίες μέσα σε τρεις λέξεις. Ο Μπαχ προσπαθεί να δώσει ένα λυρικό τόνο, όμως η συλλογή άχρηστων χρησιμοποιημένων μπουκαλιών στα υπόγεια είναι πιο διαδεδομένη. Όσο αναφορά τις επιστολές και αναφορές στην πρώην καγκελάριο... καμιάς ουσίας προσθήκες. Ο τρόπος γραφής δεν δικαιολογεί τη θεματολογία, μερικές τελείως άσκοπες παρενθέσεις τύπου λύκων που τυφλώθηκαν με κόλλα στα βλέφαρά τους και ενός γύπα που κάνει επίθεση στο κεφάλι μιας δολοφόνου, είναι όχι οικολογικές ανησυχίες αλλά ηλιθιότητες. Όλα αυτά στη Θουριγγία, το κρατίδιο που λίγο μετά την ολοκλήρωση του βιβλίου εκεί που όλοι περίμεναν το σχηματισμό μιας κυβέρνησης μειοψηφίας με τα αριστερά κόμματα στις εκλογές του 2020, με δεδομένο όλα τα κόμματα στη μεταπολεμική Γερμανία ήταν κάθετα αντίθετα σε οποιαδήποτε συνεργασία με την Ακροδεξιά, προέκυψε ως πρωθυπουργός της Θουριγγίας ένας κατ’ όνομα φιλελεύθερος με την υποστήριξη της Κεντροδεξιάς και της Ακροδεξιάς. Έτσι πολλοί υπενθύμισαν το γεγονός πως το κόμμα του Χίτλερ μπήκε για πρώτη φορά στο κοινοβούλιο και ανέλαβε κυβερνητικά καθήκοντα στο ίδιο κρατίδιο και μετά πήραν το τσάι τους με δυο πτι φουρ λίγο πριν κλειδώσουν τρεις φορές τις πόρτες τους στις οχτώ παρά δέκα ακριβώς. 

...στο εξής κανείς δεν πρόκειται να αμφιβάλει ότι ο καταλληλότερος χειρισμός της καταστροφής είναι εξάπαντος αυτός, πρέπει ν' ακούσουν Μπαχ, και με προσοχή ιδιαίτερη, και όχι μόνο πρέπει ν' ακούσουν Μπαχ, αλλά θα πρέπει να εισαχθεί, με γενικευμένη ισχύ, σε κάθε τηλεόραση, σε κάθε ραδιόφωνο, σε κάθε σχολείο, σε όλα τα μεγάλα καταστήματα και αθλητικά κέντραα, σε όλα τα εργοστάσια, σε όλα τα τρένα και αεροπλάνα και λεωφορεία και πλοία, στην οθόνη κάθε κινητού και κάθε που υπολογιστή που ανοίγει θα πρέπει να παίζεται Μπαχ, ότι και να κάνουν τα δισεκατομμήρια των ανθρώπων, θα πρέπει ν' ακούνε πάντα τη μουσική του Μπαχ...

...ένιωθε ξένος ανάμεσά τους, φυσικά αυτό συνέβαινε ανέκαθεν, με τη διαφορά ότι τώρα τα πράγματα εξελίσσονταν όπως τα ήθελε εκείνος, τώρα έβλεπε καθαρά ότι ήταν πλασμένος γι' αυτό το περιβάλλον, και κεί, μέσα σ' αυτή την ξενότητα, περιφερότανμε άνεση, ανάμεσα στα δέντρα των δασών, στην εγγ΄θτητα των ασφαλτοστρωμένων δρόμων, αλλά ποτέ πολύ κοντά τους...

Morton Subotnick: »As I Live and Breathe«

Ripley (2024)

 

πρέπει να είσαι μάγος, πρέπει να είσαι ο απόλυτος γνώστης του ασπρόμαυρου, να μη σε φοβίζουν οι γωνίες, πρέπει να μπορείς να ξεχωρίσεις μια γαλάζια θάλασσα και μια ξανθιά γυναίκα χωρίς κανένα χρώμα πέρα των δύο, θα σου συγχωρήσω την πλατφόρμα - ίσως κι επίτηδες, θα σου συγχωρήσω ακόμα και την χειρότερη πόλη στον κόσμο, τη Νάπολη, θα μου συγχωρήσω που δεν έχω διαβάσει το βιβλίο του '55 όμως θυμάμαι την αντίστοιχη ταινία με τις θαυμάσιες Gwyneth Paltrow και Cate Blanchett το '99 (και τα δύο με τον αυθεντικό τίτλο The Talented Mr. Ripley), στην τελική πρέπει κι εσύ να είσαι μάγος για να απολαύσεις οπτικά κι ηχητικά κάτι που δεν έχει καμία σημασία από ποιο σημείο θα το ξεκινήσεις και πόσες ακόμα φορές, είναι όλα αυτά που θαυμάζεις σαν θεατής αλλά δεν τολμάς σαν υποκείμενο (είναι για σένα που δεν συνέχισες το Fargo...) κατά τη διάρκεια της απόλαυσης όλα τα ποτήρια με καλό κρασί ψηλά για τον Steven Zaillian

The Man in the High Castle (2015–2019)

what if... τι θα γινόταν αν... η Θεσσαλονίκη και ολόκληρη η Ελλάδα και όλα τα Βαλκάνια είχαν κατά 95% λιγότερους κακούς κι ηλίθιους κατοίκους-ιθαγενείς; τι θα γινόταν αν οι οδηγοί δεν οδηγούσαν σαν θηρευτές στη ζούγκλα ενός άλλου πλανήτη; τι θα γινόταν αν οι δάσκαλοι δεν δασκάλευαν σαν παλιοί κακοί μαθητές της χούντας που τρεφόντουσαν με σκατά και σκουπιζόταν με σελίδες βιβλίων; τι θα γινόταν αν οι αστυνομικοί δεν αστυνόμευαν σαν τροφαντοί ρινόκεροι δημόσιοι ψηφοφόροι; τι θα γινόταν αν οι ποδοσφαιρόφιλοι δεν αγαπούσαν τόσο αρρωστημένα μόνο το ποδόσφαιρο που παίζει η δική τους ομάδα; τι θα γινόταν αν η μανούλα δεν μανούλιζε τόσο πολύ μόνο το δικό της παιδάκι; τι θα γινόταν αν ο κακός δεν κάκιζε και δεν ήταν ο μόνος και δεν έριχνε τη βόμβα εκεί αλλά εδώ κι εδώ κι εδώ και μην ξεχνάς κι εδώ... (τις μέρες που σκοτώνουν Σλοβάκους κι Ιρανούς προέδρους...)

Little Richard: King and Queen of Rock 'n' Roll (2023)

adonis 2.0_'24

live your dream in Greece '24

αναρωτιέμαι... δίνεις ένα διαμέρισμα, γίνεται όνειρο... μετά πρέπει να πληρώσεις τις επισκευές του ονείρου, να φτιάξεις το θερμοσίφωνα για να ζεσταίνεται το όνειρο... δίνεις ένα χωράφι, γίνεται περιουσία ακόμα και γι' αυτούς τους ανθρώπους που τη σαρκάζονταν την περιουσία, μικροί. μετά πρέπει να πληρώσεις για τα χορτάρια και τα χαρτιά αυτής της περιουσίας, είσαι υπόδουλος - υπόχρεος - μαλάκας - πατέρας - σύζυγος - εργαζόμενος - είσαι τα τα τα πάντα εκτός απ' αυτό που θες να είσαι. τότε γιατί συνεχίζεις να δίνεις; έτσι μόνο υπάρχεις γι' αυτούς, αν δίνεις - αν παίρνεις. στο πάρε δώσε των αριθμών σταμάτα ν' αναρωτιέσαι, άσε το δίσκο να στριφογυρνά και ταξίδεψε.

Οι Οχιές (Le Noed De Viperes) - Francois Mauriac, 1932

- Αλίμονο! δεν θα ήμουν ικανός να καταστραφώ! Δε θα κατάφερνα ποτέ να χάσω τα λεφτά μου! Ας ήταν δυνατό να μου τα βάλουν στον τάφο μου, να ξαναγυρίσω στη γη σφίγγοντας στην αγκαλιά μου αυτό το χρυσάφι, αυτά τα χαρτονομίσματα, αυτά τα χρεόγραφα! Ας μπορούσα να διαψεύσω αυτούς που κηρύττουν πως τ' αγαθά αυτού του κόσμου δε μας ακολουθούν και στο θάνατο!

- Όλα γίνονται χωρίς πολλού καυγάδες: ο φόβος μήπως χάσουν στη μοιρασιά, τους έκανε να φτάσουν ως το σημείο να μοιράζονται και τα τραπεζομάντιλα και σερβίτσια των γυαλικών. Θα προτιμούσαν να κόψουν στην μέση ένα χαλί, παρά να τ' αφήσουν σ' έναν μονάχα. Προτιμούν να ξεταιριαστούν όλα, παρά να πάρει ένας κάτι πιο πολύ απ' τον άλλο. Είναι αυτό που ονομάζουν πάθος για το δίκιο. Σ' όλη τους τη ζωή θα ντύνουν με όμορφα ονόματα τα πιο ταπεινά αισθήματα... 

- Στην πραγματικότητα, κανένας δεν περπατά χωρίς μάσκα, κανένας. Οι περισσότεροι προσποιούνται τους μεγάλους, τους ευγενείς. Χωρίς να το ξέρουν, αντιγράφουν μυθιστορηματικούς τύπους, ή άλλους. Οι καλοί το ξέρουν, που μισούνται και αλληλοπεριφρονούνται τόσο, γιατί βλέπονται. Ποτέ δε θα είχα τόσο περιφρονηθεί, αν δεν είχα τόσο δοθεί, τόσο απροσποίητος, τόσο γυμνός.

γίνε ινφλουένσερ, φάε τζάμπα, πιες τζάμπα, γίνε ινφλουένσερ - όλα τζάμπα, όταν περάσεις απ' το σπίτι όρμα στο μαγαζί από κάτω και πες: Είμαι ινφλουένσερ κι έχω είκοσι χιλιάδες ακόλουθους, δώσε τζάμπα παγωτό σε μένα και στις φίλες μου. γίνε ινφλούνσερ, δεν μπορείς άλλο να ψηλώσεις, γίνε ινφλουένσερ, μείνε ένα μέτρο και άλλο μισό, χωράς όρθια στον τάφο σου, μείνε ινφλουένσερ, μείνε.

Documentaries 03/2024 #TIDF26

Άνθρωποι στο δάσος | W lesie są ludzie | There Are People in the Forest (2023) Poland 10'

Last Song From Kabul (2023) UK, Qatar, Portugal 34' (η μουσική που επιβίωσε από εκεί...) 

Η ταινία που πρόκειται να δείτε | Le film que vous allez voir | The Film You are About to See (2023) 11'

Ένας βοσκός | Un pasteur | Α Shepherd (2024) France (ένας νέος άνθρωπος, στις Νοτιο δυτικές άλπεις, με πολλά πρόβατα, σχεδόν μόνος, γιατί το θέλει, 4 έτη γυρισμάτων)

The Making of a Japanese (2024) Ιαπωνία (ένα Δημοτικό σχολείο, η πρώτη τάξη και η έκτη τάξη, αυστηρότητα και συναισθήματα, θλίψη αν συγκρίνεις με τα γνωστά σου)

The Land of Forgotten Songs (2024)

Hotel Metalurg (2023) Georgia, France

Τραγούδια της Γης | Songs of Earth (2023) Norway (Wim Wenders) (η ζώνη των ήχων του παγωμένου νερού στις ζωές των ανθρώπων μετά...)

Νυχτερινά | Nocturnes (2024) India, USA (ο ήχος των νυχτοπεταλουδών)

Nomad Solitude / Νομαδική Μοναξιά (2023) (τρεις γυναίκες μεγάλης ηλικίας σε νομαδική ζωή μέσα στα αυτοκίνητά τους στην Αμερική - 7 χρόνια γυρισμάτων)

The Mountains | Τα βουνά | Bjergene (2023) Denmark (2 αδέρφια + ένα που πέθανε μικρό + ένα που γεννήθηκε μετά + ο πατέρας που αγόρασε κάμερα για να μην ξεχάσει + η μητέρα πουθενά, τύψεις μεγάλου αδερφού)

As the Tide Comes In | Καθώς φτάνει η παλίρροια | Før Stormen (2023) Denmark (ο μικρότερος κάτοικος ενός ελάχιστου νησιού, πολλά χρόνια μετά είναι ακόμα ο μικρότερος ανάμεσα στους 27 λοιπούς, αέρας, νύχτα, λέιζερ, παλίρροια και ένας δρόμος που πλυμηρίζει και αποκόπτει...)

Soundtrack to a Coup d'État (2024) Belgium, France (rhythm is my business! Congo & Jazz) 150'

Every Little Thing | Όλα τα μικρά πράγματα (2024) Australia (κολιμπρί, η καρδιά που χτυπάει γρηγορότερα από οτιδήποτε άλλο) 

Two Strangers Trying Not to Kill Each Other (2024) UK, Denmark

Μια ασιατική ιστορία φαντασμάτων | 九龙东往事 (2023) Hong-Kong 37'

 

Άγνωστο τοπίο | A New Kind of Wilderness / Ukjent landskap (2024) Norway -

Forest / Δάσος / Las (2024) Poland -

Το δάσος μέσα μου | The Forest in Me (2024) UK -

Μαγικό βουνό | Magic Mountain (2023) Georgia, Poland -

Vanessa Vinson Vibes (2024) Ελλάδα

Μπίμσα | Bimsa (2023) Ελλάδα

Shrooms (2023) Portugal (μαγικά μανιτάρια και μεταφορά με ταχυδρομικά περιστέρια) 18'

Johatsu – Into Thin Air (2024) Japan

Μετρώντας προβατάκια | Woolly (2024) Norway

 

Στο τέλος της προβολής μια υπερήλικη κυρία φωνάζει πείτε της συγχαρητήρια. Οι νεαρές κυριούλες που έχουν αναλάβει εθελοντικά την τήρηση των κανόνων και της τάξης κατά τη διάρκεια του Q&A με τη σκηνοθέτη από τη Νορβηγία, χαμογελούν και προσπαθούν να τη σταματήσουν. Σε μια άλλη παύση η ίδια κυρία σηκώνεται, κατεβαίνει αργά τις σκάλες και δίνει το χέρι στη σκηνοθέτη. Συγχαρητήρια της ξαναλέει. Η αδερφή σας στην ταινία είχε ένα τόσο όμορφο χαμόγελο και ήταν τόσο χαρούμενη με τη σύζυγό της. Μπράβο τους. Αυτό από την 80+ κυρία λίγες μόνο ημέρες μετά το λιντσάρισμα από διακόσια νεαρά άτομα στην πλατεία Αριστοτέλους δύο νεαρών ατόμων ντυμένων όχι κατάλληλα ως άντρες...

The Perfect Human / Det Perfekte Menneske (1967) + De fem benspænd / The Five Obstructions by Lars von Trier (2003) - Jørgen Leth

Cinéma Laika (2023) about Aki Kaurismäki

Music for Black Pigeons (2022) - Jørgen Leth

Lost 1-3 (2004 - 2007)

Υπάρχει η όρεξη τόσο από μερικούς να αναλύουν τα πάντα, όσο κι από τους υπόλοιπους να κρίνουν τις αναλύσεις και τους άλλους πάντες. Η ανυπαρξία των ανθρώπων στο κομμάτι της σκέψης και τους συλλογισμού είναι τόσο μεγάλη που μερικοί αντί για να ψάχνουν στοιχεία για να πορευθούν το υπόλοιπο της ζωής τους σε μία φούσκα εσωτερικής ευτυχίας, κοιτάνε τον ουρανό για γραμμές ψεκασμών ή αεροπλάνων που πέφτουν. Δεν υπάρχουν απαντήσεις ούτε στο Walden, γιατί να υπάρχουν στο Lost; 8 Μαρτίου 2014, δέκα χρόνια μετά.

Στην αρχή, (09/2004 - 05/2005, 25 επεισόδια) υπάρχει η ένταση της γέννησης. 48 παράλληλες γεννήσεις και μερικοί θάνατοι, έτσι ξεκινάει πάντα. Από το μεγάλο μπαμ μερικοί βρίσκουν δύναμη και οι περισσότεροι είναι πρόθυμοι να κάνουν για αρχηγό ή τον γιατρό ή τον μάγκα. Η νοστιμιά όμως του πλήθους είναι στα μυστικά του. Οι περισσότεροι κουβαλάνε τραύματα, έτσι ονομάζονται τα στιγμιότυπα της ζωής τους που δεν την περάσανε μέσα σε μια γυάλα. Προσπαθούν απεγνωσμένα να φτιάξουν τις κεραίες για να επικοινωνήσουν με τον κόσμο, σ' έναν κόσμο που όσο περπατούσαν ανάμεσά του δεν κατάφερναν καμιά ουσιαστική επικοινωνία. Τα μυστικά είναι τόσο μεγάλα όσο και οι φόβοι τους. Όμως τα μυστικά σκοτώνουν τους ίδιους, ενώ οι φόβοι με τη μορφή πολικών αρκούδων σε ένα τροπικό μέρος είναι το ίδιο επικίνδυνα για όλο το πλήθος. Κι εδώ τα φώτα πέφτουν πάνω στους καλούς κι όμορφους, οι υπόλοιποι θα χρησιμεύσουν για επέκταση της διάρκειας, για κουβάλημα, για σκότωμα, για να ανέβει ο αριθμός των συμμετεχόντων και των δαπανών. Πάντως για τα αέρινα και γήινα γεγονότα, το αεροπλάνο δεν έπεσε απλά και μόνο γιατί ο μοναδικός κάτοικος της κρύπτης επαναστάτησε και δεν πληκτρολόγησε σωστά τα νούμερα, το αεροπλάνο είχε ήδη αλλάξει κατεύθυνση δυο ώρες πριν κοπεί στα δύο σαν καρβέλι πολυκαιρισμένο. Μοίρα; Δημιουργικό σενάριο; Μαγνητικά πεδία; Αέρινο μαύρο; Ένα μήνυμα στα γαλλικά είναι πάντα πιο ενδιαφέρον από το ίδιο μήνυμα στα αγγλικά, το θέμα είναι γιατί η κυρία το έστειλε στη μητρική της γλώσσα ενώ ο μισός πλανήτης μιλάει τα αγγλικά τόσο καλά όσο κι αυτή! Το ενδιαφέρον πάντως εδώ ήταν τα παράσιτα. Επίσης οι σπηλιές δεν θα μπορούσαν παρά να ανήκουν σε αρκούδες... βασική γνώση παραμυθιών είναι αυτή. Το επιστέγασμα της πρώτης περιόδου είναι ότι όλοι πρέπει να έχουν ένα στόχο. Δίχως αυτό, ακόμα κι αν είναι ψεύτικος και αφορά φτιαχτά είδωλα χιλιάδων ετών ή αισθήματα που δεν μπορούν να εξηγηθούν, τα πάντα δυσκολεύουν και οι άνθρωποι γίνονται επικίνδυνοι με τους κοντινούς τους. Τότε είναι που δεν μπορούν να δουν ότι ο Μαύρος Βράχος είναι ένα πλοίο διακοσίων ετών που μπορεί να τα ξεκίνησε όλα. Αφού είναι ξεκάθαρο ότι η σειρά πραγματεύεται το αιώνιο θέμα της μεταφοράς στο χρόνο, γιατί είναι περίεργο που το πειρατικό βρίσκεται τόσο μακριά από τη θάλασσα, άθιχτο και με τους δυναμίτες να σκάνε σαν βαρελότα σε πανηγύρι γαμπριάτικο; Και το άδειο φέρετρο δεν θα μας απασχολήσει; Είναι η ανάσταση νεκρών που συμβαίνει σ' αυτό το νησί ή τα ζόμπι που γίνανε φυτοφάγα όταν μετακόμισαν τα αγριογούρουνα μακριά από τις αγκαλιές των Οβελίξ; Η πρώτη σειρά των επεισοδίων είναι η γέννηση. Τα πλάσματα βγαίνουν με μια έκρηξη αίματος, αερίων και φασαρίας κι αρχίζουν να περπατάνε, μυρίζουν, κάνουν βιαστικές φιλίες και νομίζουν ότι αγαπάνε. Παράλληλα μαθαίνουν να γίνονται βίαια, να μην πιστεύουν σε τίποτα και να υποψιάζονται τους πάντες. Έτσι τα καλά κι ανέμελα χρόνια χάνονται κάτω από το βάρος της προσμονής για κάτι καλύτερα και τόσο πολύ μακριά από το τώρα. Κατόπιν γνώσης, αυτό δεν επιτυγχάνεται ποτέ κι έτσι σπαταλήθηκαν στην αναμονή οι ώρες της εφηβείας, της ανεμελιάς, οι ακίνδυνες στιγμές γεμάτες πάθος για ζωή στο τώρα. 4 8 15 16 23 42

Εδώ (09/2005 - 05/2006, 24 επεισόδια) η σειρά πρέπει να εμφανίσει τον αθάνατο ώστε στην περίπτωση που έχει επιτυχία να ρίξει το ανύπαρκτο τέλος της στον από μηχανής θεό και τι καλύτερο από ένα πρόσωπο των παλαιών γραπτών, τον Ιακώβ που υπονοείται από πιστούς ακόλουθους. Όχι μόνο αυτό αλλά και ένας θεόρατος Νιγηριανός που σκότωνε αδέκαστα από έφηβος αποφασίζει να χτίσει μια εκκλησία και είναι ότι πιο λογικό σε μια κοινότητα αγνοουμένων, κάπου εδώ έπαιξε τόσο η βάφτιση όσο και οι αλλαξοκωλιές. Οι προηγούμενες ζωές των επιβατών της πτήσης 815 αρχίζουν και ράβονται μεταξύ τους, κάποιος εμφανίζεται τυχαία στην τηλεόραση που η κόρη ενός άλλου παρακολουθεί, άλλος πέφτει πάνω στην πόρτα του αυτοκινήτου ενός συνταξιδιώτη του, μια γυναίκα έχει γνωρίσει τον νεκρό πατέρα και μετά τα πίνει με το γιό, ένας ψεύτικος παπάς βρίσκει το νεκρό αδερφό σε μορφή μούμιας και άλλα διάφορα που δίνουν στοιχεία ότι αυτό μπορεί να τραβήξει τηλεοπτικά αιώνια. Παρόλα αυτά, οι επιβάτες του μπροστινού και του πισινού έχουν αδυναμία να τα βρουν και οι αρχηγοί πολλαπλασιάζονται. Τα όπλα είναι η δύναμη, δεν υπάρχουν αρετές. Η μικρό-κοινότητα των χαμένων δείχνει όλη την αρρώστια του παντοτινού σήμερα. Καμία ηρεμία, ακόμα κι όταν βρεθεί η καταπακτή που οδηγεί σε άφθονο φαγητό που έρχεται σαν μάννα εξ ουρανού, δίσκους βινυλίου από άγνωστα συγκροτήματα, ντουζ με εναλλαγή ζεστού και κρύου αλλά και θεραπευτικές ιδιότητες θειαφιού, τεχνητού ηλιακού φωτός και τρεχούμενου νερού - ακόμα και τότε δεν υπάρχει ησυχία, υπάρχει βία, κακία, τεχνητοί θεοί και μια οθόνη να τους απασχολεί κάθε 108 λεπτά. Η μαγεία χάνεται σιγά - σιγά όσο το νησί αποκτά μια προσωπικότητα κάτω από την επήρεια μεγάλων εταιρειών και θρησκευτικών προκαταλήψεων. Παρόλα αυτά σε περιπτώσεις αναπήρων, καρκίνου και υπογονιμότητας προτείνεται μια επίσκεψη. Ο γιατρός και η μπατσίνα κερδίζουν από κοινού τον τίτλο του πιο εμετικού πρωταγωνιστή και εδώ χρειάζεται μια δολοφονία, αλλά κανείς σκηνοθέτης δεν έχει αυτοκτονικές τάσεις, είναι πολλά τα $$$ οπότε να η εξήγηση της αριθμητικής ακολουθίας, τα κέρδη ίσως; Η δεύτερη σειρά επεισοδίων είναι το πέρασμα στη μάθηση και η εργασία για την επιβίωση. Οι άνθρωποι πια κάνουν παρέες με βάση το τι έχουν να κερδίσουν. Αρχίζουν και πεθαίνουν από ατυχήματα αλλά και από δολοφονίες. Όπως συνήθως όλοι σκέφτονται κάτι άλλο και κανένας δεν μπορεί να έχει αγνά συναισθήματα για οποιονδήποτε άλλο. Η καθημερινή φθορά τους έχει κάνει τοτέμ των ίδιων τους των επιθυμιών. Οι ανέμελες στιγμές τελειώσαν. Αυτό που όλοι οι υπόλοιποι θα έβλεπαν ως παράδεισο για αυτούς είναι κόλαση. Εργάζονται, ματώνουν, ελπίζουν για το κάτι άλλο. Παράλληλα ο χρόνος περνάει χωρίς χαρά, χωρίς λαγνεία, χωρίς πόθο, μόνο με φωνές, μαλώματα, σκοτωμούς και μια απατηλή σχεδόν θρησκευτική χαζή ιδέα για το κάτι στην άλλη άκρη του επίπεδου νησιού.

Πλησιάζει η μέση (10/2006 - 05/2007, 23 επεισόδια) και ήρθε η ώρα για το πρώτο Greatest Hits. Καλύτερα νωρίς για να γίνονται σωστά οι επαναλήψεις και να κρατάμε το κοινό σε εγρήγορση αλλά και χαρούμενο ότι να! αυτό το είχε καταλάβει! τώρα ξανά δες το και δες και λίγο έρωτα μέσα από τα κλουβιά των πιθήκων. Επήλθε η κούραση. Προτιμότερο να χτίσεις μια εκκλησία στην ερημιά παρά μια βάρκα στο νησί. Οι παλαιοί σκοτωμοί γίνονται λευκά προβατάκια και η καθημερινή τσιτάτη επικοινωνία οδηγεί σε αναγκαστική αγάπη. Ξύλο, αίμα, απόγονοι και παλαιοί προφήτες συναγωνίζονται το καλό φαγητό και ένα κοντό φόρεμα. Όλοι ζητάνε υπομονή, όλοι θέλουν φιλίες, όλοι για τον εαυτό τους. Το παρελθόν κάνει πολύ κακό στο παρόν, αναμνήσεις, τύψεις, εξομολογήσεις και όλο επαναφορά στο χθες. Όλοι να παλεύουν να χειριστούν τους άλλους, ένας αχταρμάς απίθανων κι άρρωστων ανθρώπων στο δρόμο της επίτευξης μιας οικογενειακής θαλπωρής. Αυτή τη φορά δεν εξαφανίστηκε ένα φρέσκο πτώμα πατέρα, αλλά ένα καμένο και πολυκαιρισμένο πτώμα αδερφού, έτσι για την αλλαγή. Η γυναίκα που κατέφθασε γεμάτη στυλ να σε ταΐσει μοιάζει τόσο τυχαία με την πρώην σου και ένας χειρούργος είναι πάντα το επίκεντρο του ενδιαφέροντος ανάμεσα σε άλλους πιθήκους. Κάθε πήλινη παναγία κρύβει την ίδια εξάρτηση. Κάθε κλουβί κρύβει λίγη αναμενόμενη βρώμικη αγάπη για το κοινό που περίμενε κοντά πενήντα επεισόδια. Εδώ πια ξεκινάνε και τα ταξίδια στο χρόνο και τις διορθώσεις πιθανών λαθών και θανάτων καθώς και η ξεκάθαρη δήλωση από μερικούς ότι κάποιος άλλος πρέπει να σώσει τον κόσμο. Κάνει και ένα πέρασμα ο Μπακούνιν, που του αρέσει να είναι μόνος και να παίζει με υπολογιστές σκάκι. Με κέρδισε όταν ανέφερε ότι θέλει να ζει σαν φαροφύλακας, στα επόμενα λίγα λεπτά αποδείχτηκε κλασικός Other και τον ξεπέρασα. Λίγο γέλασα με τους θαμμένους ζωντανούς κι επίσης διασκέδασα με την πάλη της μελαχρινής με την ξανθιά στη λάσπη. Μετά ο μοναδικός (γι' αυτό το μικρό μέρος) δικός τους θεός, που μιλάει σε έναν και μόνο άνθρωπο, αρχίζει να στοιχειώνει δυναμικότερα την κατάσταση. Το παν είναι να δείχνουν όλα καλά, υγιή και ότι κυλάνε πιο smoothly πεθαίνεις. Το αναπόφευκτο, μετά από μια μεγάλη μάχη που σέβεται τον εαυτό της, όχι όπως ο ντεμέκ-ροκάς(grunge) ντόκτορ. Η τρίτη σειρά επεισοδίων είναι η οικογένεια. Καλοθρεμμένη, βολεμένη, πιστεύει μόνο σε ότι την βολεύει, ικανή κι έτοιμη να σκοτώσει οτιδήποτε για να διατηρήσει την υποτιθέμενη ευτυχία της μέσα στο φθηνό γυάλινο μπουκάλι. Τα συναισθήματα δεν προέρχονται από το μαγνήτη της καρδιάς, αλλά από τη θέληση για επιβίωση και ανάδειξη. Εδώ οι άνθρωποι αποδεικνύουν ότι προχωράν προς το μέσο της ζωής τους, το μεστό τους σημείο, χωρίς να έχουν κανένα σκοπό παρά την προσωπική τους ευμάρεια. Αν είναι και σε βάρος των άλλων, ακόμα καλύτερα. Η οικογένεια είναι έτοιμη να προδώσει αρκεί να μην χρειαστεί να παραδεχτεί ότι κάνει λάθη. Αν φτάσει στο σημείο να σκοτώσει θα το κάνει μόνο για να αλλάξει τον αρχηγό πίθηκο με άλλο όμοιο. C-Major: A G A C C D D F G G G F A A G F C D C. 

Αν δεν έχει κάποιος όρεξη να φάει το ίδιο γλυκό για τέσσερις και πέντε και έξι φορές στη σειρά, όσο καλή και αν είναι η συνουσία, εδώ πρέπει να τη διακόψει για να μην υπάρξουν οι γνωστές συνέπειες. Επειδή τότε συνέβη αλλά οι συμπτώσεις μπερδεύονται με το μοίρα και τα χαρτιά και το ποτό... συνεχίστε κάτω από δυνατή λάμπα φθορίου, με τα δόντια σας καθαρά και γυαλισμένα μέσα στο κρυστάλλινο ποτήρι με το MacCutcheon. 

...

Εδώ (01/2008 - 05/2008, 14 επεισόδια) βλέπουμε επιτέλους και τα αληθοφανή πλάνα από το βυθό με το αεροπλάνο διαλυμένο και σκόρπιο κάπου στον Ινδικού Ωκεανού. Πάμε πίσω μπρος από τις καθόλου ανέμελες στιγμές μερικών μετά τη σωτηρία στις τελευταίες τους στιγμές στο νησί. Από τα κολλαριστά ρούχα στα δικαστήρια και στα κρεβάτια με τα σατέν σεντόνια, στα βρόμικα κι ιδρωμένα ίδια φανελάκια. Όπως όλοι οι ενήλικες σε αυτή τη σειρά των επεισοδίων οι καινούργιοι φίλοι έχουν πάντα κάποιο σκοπό διαφορετικό και δεν μπορούν να συνυπάρξουν με τα ίδια γνωστά αστεία. Οι παλιοί κάθονται μεταξύ τους, είναι τόσο πιο βολικό να κοιμάσαι με τον ίδιο παλιό και να ερωτοτροπείς με τον ίδιο παλιότερο. Μέσα στη ζώνη της πολυτελής ζωής, τόσο από οικονομικές αποζημιώσεις όσο και από έλλειψη τύψεων πως ότι έγινε έφταιγε κάποιος ή κάτι άλλο, οι μεστής ηλικίας στυλοβάτες της κοινωνίας συνεχίζουν να μαζεύουν τα πάντα, υλικά και άυλα, ενώ αδιαφορούν για οτιδήποτε δεν ανήκει στο μαντρί τους. Έτσι δεκάδες σκοτώνονται χωρίς κανένα λόγο και δάκρυ, όπως καθημερινά στην πραγματική ζωή και τελικά ένα νησί μπορεί να μετακινηθεί. Η παροιμία αλλάζει και αντί να σύρει το καράβι, σέρνει το νησί - τόσο όσο, μέσα από τα παγωμένα έγκατα, μέσα από την ψυχρή καρδιά. Είναι πολλά τα λεφτά κι αν ο τρελός δεν τα θέλει υπάρχουν άλλοι που μπορούν να τα μαζέψουν αρκεί να γυρίσουν πίσω στα μέρη τα γνωστά. Και στην τελική, τι διάολο τζιμάνι ατζέντη είχε αυτός ο ντόκτορ - κλαψιάρης - μύωψ και θα κάνει το 112/121 πια!

Στα υπόλοιπα επεισόδια των δυο σειρών οι ίδιοι μπλέκονται με άλλους, ο χρόνος δεν έχει καμιά σημασία, όπως και οι πράξεις, καμία ουσιαστική υπόθεση ή λύτρωση, λίγο το ένα λίγο το άλλο, ο μύθος τελειώνει και καλύτερα θα ήταν να είχε τελειώσει 35 επεισόδια και 2 χρόνια νωρίτερα.

Hayao Miyazaki - The Boy and the Heron (2023)

εικονιστική μαγεία

Ryûsuke Hamaguchi - Aku wa sonzai shinai (2023)

χιόνι, δέντρα, το νερό κυλάει, ότι γίνετε ψηλά επηρεάζει τα χαμηλά, η νύχτα μακριά είναι ανάλαφρη, η πόλη είναι άσχημη, τα ελάφια είναι ακίνδυνα, αν χτυπηθούν στην κοιλιά θα αμυνθούν, θα σκοτώσουν, το ποτάμι κυλά...

Wim Wenders / Takuma Takasaki - Perfect Days (2023)

τόσο απλά, ξάπλωσε στο πάτωμα, έχεις ότι χρειάζεσαι τριγύρω σου, κοιμήσου, όταν ξυπνήσεις μείνε για λίγο στην ίδια σελίδα, πλύσου, βάλε μια κασέτα, δεν καταλαβαίνουν, επανέλαβε, σταμάτα πριν το τέλος που σου θέλουν...

Aki Kaurismaki (featuring Joe Strummer) - I Hired a Contract Killer (1990)

κι εσύ λες... εντάξει, ας τελειώνει αυτό το άνοστο αστείο, γεννήθηκα - δούλεψα - με απέλησαν, τελείωσε. σπάει ο κόμπος και δεν έχει αποτέλεσμα η κρεμάλα. οπότε πληρώνεις με τα τελευταία λεφτά σου (σε τι θα σου χρειαστούν;) να το κάνει ένας επαγγελματίας. ο καθένας στο είδος του. εσύ δεν είσαι για πουθενά. τότε κάποιοι σου λένε ότι υπάρχει το αλκοόλ, το τσιγάρο, το αίσθημα. τότε εσύ τι κάνεις αφού έδωσες την εντολή; (η τελειότερη άνοστη ιστορία με την απιθανότερη άνοστη σκηνοθεσία του κόσμου όλου κι απέξω απ' αυτόν - hola). από τον δημιουργό που δεν κρύβει ότι ξέρει τόσο καλά τι κάνει και στο δίνει με τον απλούστερο τρόπο! στα υπόψην... είναι ο Joe :-) ω τι έκπληξις!

Πως το καταλάβαμε, Villa Amalias (2005, 2007)

American Hardcore (2006)

 

πόσο ίδιες εποχές, παντού και πάντα πετυχημένες προσπάθειες για πωλήσεις, έλεγχο, κατευθύνσεις πορείας και ζωής, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να καταναλώνεις. μη σκεφτείς κάτι άλλο

Cobain: Montage of Heck (2015)

 

γιατί πρέπει πάντα κάποιος να φταίει; ήρθε, έγραψε, κατέγραψε, έφυγε - ιδανικά καλλιτεχνικό φιλμ για το έργο ενός δημιουργού που ζήσαμε για λίγο μαζί του και περισσότερο από τον άλλο κόσμο...

mashupZ

Μουσικές Β' Εξαμήνου του '23

Introducing by Domen Cizej (06/23) σύγχρονο τζαζ ιδίωμα κρουστών μεγάλης διάρκειας 8/10

A Trip To Bolgatanga by African Head Charge (07/23) οι dub παλαίμαχοι του Adrian σε κέφια 7/10

Beige by koeosaeme (07/23) διάσπαρτοι ήχοι, κλασικοί ή cutting edge headphone test tone blipscapes, experimental sound material collage, minimal neo-classical composition = 8/10

The Weather Pieces (Mode 333) by Carol Robinson (07/23) μπέρδεψέ τα όλα και ρίξτα στον καιρό 8/10

Super Sn​õ​õ​per by Snooper (07/23) καλέ σούπερ ποπ γρήγορα fem punk made in USA δώσε 7/10

Excursions by Dissociative Identity Quartet (07/23) beat tape with rhythm + chaos 8/10

Singles Club by Pound Land (04/22-04/23) comp UK indie (correct indie!)

Boising - IDS048 by German Army

Your Life Work by Moray Newlands (08/23) βάλε κάτι σαμπλς από παλιά με φυσήματα πολλά 8/10
Aloneptu by NAP & Linear Flux στο Μόντρεαλ ακόμα φτιάχνουν μυσταγωγικά ηχάκια 7/10

15 Coruscations by Jérôme Noetinger & Anthony Pateras (08/23) πειραματίσου ντουέτο μου 7/10

Smile - Skindred (08/23) χαμογελάστε, χορέψτε σκα, πείτε τα αγγλικά πανκ 7/10 

STRUGA - GIDIA (08/23) νάτος ο καλύτερος δίσκος αυτού τ' απογεύματος 7/10

LP by The Astronauts (08/23) έφυγε ο δικός μας αστροναύτης, Mark ?/10

idiorrythmie by Shuta Hiraki & Shuma Ando (09/23) αμάν τι Σεπτέμβρης είναι αυτός; 8/10
Cycles of Tonight by Maths Balance Volumes (09/23) πειραματίσου με την αιθέρια φωνή σου 7/10

At House Unamerican by MANAS & E.M.M.(09/23) και κιθάρες και ανατολίτικες φωνές 8/10

In Electric Time by Jeremiah Chiu (09/23) χαρούμενα modular δίχως λόγια... μπλε 8/10

Abscission by TORPOR (09/23) βαράνε ατελείωτα, βαριά κι ασήκωτα με βρωμιά για παραγωγή 7/10

Placelessness by Chris Abrahams / Oren Ambarchi / Robbie Avenaim (09/23) ηρεμία 8/10

RITUAL / HABIT / CEREMONY by John Dwyer (10/23) αχ εσύ! βρε Osees 7/10

God Is Dead - Twin Temple (10/23) ένα ακόμα έπος μετά το προηγούμενο (Bring You Their Signature Sound… Satanic Doo-Wop) 11/10

The Sin of Human Frailty by End (10/23) crossover/core blackened industrial metal το 'χει πει κανείς; 7/10

Self Inflicted Razor Cutting by Sorry... (10/23) πιο depressive παθαίνεις κατάθλιψη GR/CHI/CAN 7/10

eremos by Siavash Amini - Iran (10/23) ηρεμώ 7/10

Amsterdam by Miha Gantar (10/23) άμα θες να κάνεις τζαζ, κάντην έτσι 8/10

 ††† (Crosses) - Goodnight, God Bless, I Love U, Delete. (10/23) ω, γιες, γουάι νοτ! 7/10

Cartwheel by Hotline TNT (11/23) κάτσε, τόσο βρετανικό και καλό που 'ναι αμερικάνικο ποπ 8/10

A Field Guide To Phantasmic Birds by Kate Carr (11/23) τη χρονιά που έφυγε ο Roden, πουλιά στη Room40 τι καλά! 8/10

Adage Vestige by Roxane Métayer (11/23) ένας ακόμη καλός δίσκος απ' τη Βελγίδα 8/10

It's a Bomb by TONN3RR3 & BIKAY3 (11/2023) Born Bad στη Βαστίλη! φθάνει αυτό 11/10

Managed Decline by Underdark (11/23) τι extreme metal έτος ήταν δαύτο! από UK αυτά τα παιδιά 7/10

Inumbris by ΣARΚ (11/23) ελληνάκια, βαριά κι ασήκωτα 8/10

Holes of Sinian by 33EMYBW (11/23) κινεζάκια με ρυθμό και τρέλα 7/10

Tissue by Venus Volcanism (11/23) ελληνίδα στην Ισλανδία; 6/10

Environment 7​.​003 by FSOL (11/23) κι όμως, εκείνοι οι FSOL τα σπαν' συνεχώς 7/10

E7 Trilogy by THE FUTURE SOUND OF LONDON (12/23) κι εδώ όλα μαζί... 8/10

RAT WARS by HEALTH (12/23) υγεία πάνω απ' όλα 6/10

PI11 [​π​11] by JK Flesh (12/23) το καλύτερο in-dance-strial 7/10

Solos for _ _ _ _ spaces by Regan Bowering (12/23) ο αέρας και ο χώρος στη μουσική είναι τέχνη δημιουργίας 8/10

Ab​î​mes I by Slow (12/23) Βελγάκια, μεταλό-μελωδό-καταθλιπτικά 7/10

Sopo Ingsun by Wukir Suryadi (31/12/23) και για το τέλος... Ινδονησιακές τελετουργίες με κιθάρες 8/10

 

παλιότερα:

Éons by Neptunian Maximalism (2020) Είναι ψυχεδελικό-τζαζ-ροκ-free τρίωρο Βελγικό κάτι...

The Pigeon Is The Most Popular Bird by Six Finger Satellite (1993) Δεν είναι grunge-rock-indie-noise...

Spectra Ex Machina / A Sound Anthology of Occult Phenomena (Sub Rosa) 1,2,3

Melophobia (μελωφοβία) - Sapphic Spectra 2023 / James Dearden - The Contraption 1977

27 - 90s Fat Kid & the Sisters of Mitr@

Φυσικά και είκοσι λεπτά είναι αρκετά. Δηλαδή στην εποχή των τραγουδιών διάρκειας δυόμιση λεπτών και της γρήγορης αναπαραγωγής στα κανάλια κοινωνικής δικτύωσης μας χαλάει ότι το χοντρό παιδί των 90s τα λέει λιγοστά και γρήγορα; Σχεδόν σαν μια σειρά διαφημίσεων; Εμένα όχι, ούτε τους εργάτες και τους σατανιστές που επικαλείται από την αρχή. Δεν είναι ακριβώς πανκ αυτό, ίσως είναι λίγο ska - queer hillbilly με απόλυτα σημερινό κοινωνικό στίχο. Γιατί δεν είναι μόνο αυτοί που δεν νιώθουν καλά στα πάρτυ, είναι πολλοί και ψάχνουν εκφραστές (ψάχνουν;). Παρόλα αυτά μάλλον αν ο Μήτρος (συνθέτης - τραγουδιστής) έχει στόχο να παραμείνει Σερβιτόρος στα Τριάντα του, τότε μέσα στη μοναδική μουσική μοναχικότητα του τα έχει καταφέρει τέλεια. Πολλά κοινωνικά ανέκδοτα παρελαύνουν στους στίχους των έξι τραγουδιών, με αρκετό σαρκασμό και κομμουνιστική διάθεση αγγίζουν τα οικονομικά και τα Ε9, τα ναρκωτικά, το φασισμό, το body shaming και το bullying, τους μπάτσους, την κανονικότητα, την ελληνική ορθόδοξη οικογένεια και φυσικά το queer προλεταριάτο. Το παιδί αυτό είναι ο εχθρός του auto-tune και φίλος των λοιπών σκουπιδιών, όμως είναι ξεκάθαρο ότι το ταξίδι του είναι ελλειπτικό και μοναχικό και δεν τον ενοχλεί καθόλου να χορεύει μόνο μαζί του και να αγαπάει αυτός το ''εγώ'' που οι άλλοι επιλέγουν να θάψουν. Ακόμα κι αν αύριο εξαφανιζόταν από τη ψηφιακή πραγματικότητα αυτό το ανόητο πανκ αρκεί που υπήρξε έστω και για λίγο. Ας είμαστε περίεργοι όλοι μαζί. Screen is loading...

i've seen a way - Mandy, Indiana (2023)

Ο καλύτερος δίσκος μιας ολόκληρης χρονιάς πρέπει να τηρεί συγκεκριμένα κριτήρια. Να προέρχεται από σχετικά νέο όνομα με λίγη εμπειρία στο χώρο της μουσικής, κατά προτίμηση να έχουν βγάλει μόνο μερικά EPs και επτάιντσα, και ο εν λόγω καλύτερος δίσκος να είναι ο πρώτος τους. Θα πρέπει να μπορείς να χορέψεις αλλά και να εκτονωθείς με διάφορους τρόπους μαζί του, άρα πρέπει να έχει βάση κιθαριστική και ισάξια ρυθμικά μέρη από μηχανήματα της επικαιρότητας και παλαιότερα synths, γενικά να θυμίζει λίγο kraut, λίγο Daft Punk, όμως να έχει γαλλικά φωνητικά. Εννοείται ότι δεn πρέπει να έχει βγει μετά το πρώτο εξάμηνο για να έχει ακουσθεί πολύ και να μην έχει ξεχασθεί. Θεωρώ σίγουρο ότι οι ηχογραφήσεις πρέπει να έχουν λάβει μέρος σε διάφορα σπήλαια, κρύπτες αλλά και εμπορικά κέντρα. Η δισκογραφική εταιρεία να είναι από την απέναντι μεριά του ατλαντικού, ανεξάρτητη φυσικά, αλλά στη εδώ μεριά να την εκπροσωπεί η Rough Trade για λόγους εγκυρότητας. Ο δίσκος πρέπει να έχει πάνω από δέκα και κάτω από δώδεκα τραγούδια, μέσα στα οποία πρέπει να περιλαμβάνεται ένα με τίτλο άλλο συγκρότημα - κατά προτίμηση εντελώς άσχετο (Iron Maiden) κι ένα που κανείς να μην καταλαβαίνει κανείς τι λέει ((ノ>ω<)ノ :。・:*:・゚’★,。・:*:♪・゚’☆). Η εξυπνάδα θεωρείται δεδομένη, μια δόση χαριτωμενιάς επίσης, και τα είδη που ίσως μπορεί να εκπροσωπήσει να είναι ανάμεικτα αλλά πολύ κοντά στη ροκ αισθητική (industrial, post-punk, pop-noise, experimental electronic, distorted dance electronic, meta-grime). Οι δημιουργοί να είναι και εκτελεστές και σίγουρα συγκρότημα μέχρι τέσσερα άτομα με μία τουλάχιστον ξανθιά γυναίκα ανάμεσά τους. Όλοι να έχουν προϋπηρεσία σε προηγούμενα σχήματα, όμως να μην λένε ποια ήταν - οπότε να μην είναι εφικτό και να αποδειχθεί η ύπαρξή τους. Αν χρειάζεται guest star αυτός να έχει ιστορία αντίστοιχη του ονόματος του Thighpaulsandra. Η καταγωγή τους καλά θα ήταν να βρίσκεται στη Μεγάλη Βρετανία και κατά προτίμηση λόγω έντιμου ποπ παρελθόντος από το Manchester. Με αυτά τα ολίγα κριτήρια, ο δίσκος των Mandy, Indiana δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί δυστοπικός, αντίθετα ένας καλοπροαίρετος που πιστεύει ότι όλα θα πάνε καλά και το καλοκαίρι που έρχεται θα είναι δροσερό και οικονομικά σταθερό για όλους μας, θα τον έλεγε και ουτοπικό ή αισιόδοξα μοναδικό! Δεν είναι μυστικό, καμιά μουσική που διασκεδάζει και είναι μαζί σοβαρή δεν πρέπει να μένει κρυφή. Και επιτέλους να κάποιοι που μας δείχνουν το δρόμο, αυτόν που δηλώνουν ότι τον έχουν δει. Εγώ τους ακολουθώ.

Mv+S | Watched | '23

Μ'23:

The Man Who Wanted to See It All (2021) να δεις τον κόσμο όλο, πάλι, ξανά, πάνω απ' το ποδήλατό σου με τη σκηνή σου / αλλά μάζεψες πολλά 

Paris, Texas (1984) / Wings of Desire (1987) οι ανάσες στις εικόνες που τρέχουν, ένα roadtrip που θες να ξεχάσεις / οι σκέψεις και η απουσία των ήχων και ο Nick Cave άλλου κι άλλοτε 

Il Capitale Umano \ Το Ανθρώπινο Κεφάλαιο (2013) ανάλωση οικογενειακού και ερωτικού κεφαλαίου 

Avatar II (2022) κάτω απ' την επιφάνεια, μπλε και πράσινο και πολυδιάστατο / θες να μπεις μέσα

Idiocracy (2006) ο κόσμος μετά από 500 χρόνια αν μπήκες στην κατάψυξη ενός κυβερνητικού προγράμματος και μετά κατέληξες στα σκουπίδια, ήσουν ο χαζός - έγινες ο εξυπνότερος μετά τα 500 χρόνια - ο κόσμος εκεί έξω, τώρα - σκάι φάι κι αληθινό

Puss in Boots 2 (2022) να ψάχνεις τ' αστέρι της ευχής, να 'χασες τις προηγούμενες ζωές και να θες αυτή

Batman (1989) θυμάμαι τον Prince και το δίσκο καθώς και τα 12'', παρόλα αυτά δεν θυμάμαι την Kim!

Batman Returns (1992) Danny και Michel να χορεύουν και Siouxsie να τραγουδάει, τα καλά του Tim Burton

The Banshees Of Inisherin (2022) μαύρη κωμωδία και αντι - πολεμική / αντι - κοινωνική ιστορία ενός αιώνα πίσω / μπρος - αστέρι στον συννεφιασμένο ορίζοντα

ELVIS (2022) ποτέ δεν κατάλαβα γιατί λέγανε ότι ήταν ένας λευκός που τραγουδούσε σαν μαύρος...

Triangle Of Sadness (2022) χμ... ισότητα μοντέλων (ανδρών - γυναικών), χρηματικά ζητήματα, πλούσιοι και πάρα πολύ πλούσιοι, σπονδιλωτό στόρυ και μετά το χάνει τραγικά... κι αναρωτιέσαι, γιατί δεν ήταν τηλεταινία; 

Knives Out (2019) σαν τον παλιό καλό (ντεντεκτίβικο) καιρό

Lou (2022) για νετφλεξικό καλό, με τη σωστή αμερικανίδα σούπερ θεία - γιαγιά που kick ass

Infinite Storm (2022) να θες να χαθείς, να σε σώζουν, να θες να σωθείς, να χάνεσαι - ωραίο βουνό

Luck (2022) πάμε όπως παλιά; κινούμενα σχέδια τα λέγαμε... κι είχαμε κι έχουμε τύχη βουνό

Studio 666 (2022) Foo Fighters splatter D-Movie

True Spirit (2023) θέσε τα μοναχικά σου όρια, απόλαυσέ τα / όταν η θάλασσα και το νέτφλιξ έχουν κέφια (στην Αυστραλία) με Νεανική (κοριτσίστικη) Ναυσιπλοΐα

The Land Kraj (2021) είμαστε εμείς, κι ας είναι η Πολωνία, είμαστε όλοι ίδιοι, χωρίς περιεχόμενο

The Greatest Beer Run Ever (2022) a little less drinking, a little more thinking - πραγματική μικρή ιστορία της ηλιοθιότητας του Βιετνάμ

Vinyl Nation (2020) αχ

A Trip to Infinity (2022) ντοκυμαντέρ για τ' άπειρο κι ακόμα παραπέρα

Vesper (2022) ΓαλλικόΒελγικό σκάι φάι (αλλά καλούτσικο) με επαναστατικό κοριτσάκι

Turning Red (2022) μικρό και κόκκινο panda

Strawberry Mansion (2021) σουρεαλισμός με παρακολούθηση ονείρων και φορολόγηση μέσω VHS

Sorry to Bother You (2018) εργασιακό τώρα, αλογίσιες μεταποιήσεις εργαζομένων και αλληγορικές κωμικές φάσεις

A Man Called Otto (2022) ζει ανάμεσα τους, μόνο που μπορεί να 'χε και δίκιο

The Menu (2022) τι έχει καλέ στο μενού; βάλε μια γλυκούλα κι έναν κακούλη κι άσε τη γλυκούλα να τρώει ένα μπέργκερ σε μια βάρκα στο τέλος αφού όλοι θα 'χουν πεθάνει

Made You Look: A True Story About Fake Art (2020) ψεύτικοι πίνακες Pollock, Rothko... πολλών εκατομυρίων

Tracks (2013) μια γυναίκα, τέσσερεις καμήλες, στην έρημο που δισχίζει την Αυστραλία

First Reformed (2017) ένας γνωστός ηθοποιός είναι κληρικός και συνειδητοποιεί την οικολογική καταστροφή, κάποιες στιγμές αντί για ημερολόγιο η ταινία γίνεται οπτικό ποίημα

Last Breath (2019)

Asteroid City (2023) Wes Anderson - Θερινός Κινηματογράφος

Oppenheimer (2023) Chris Nolan - Atmos αίθουσα Κινηματογράφος. Περνάς καλά αν σκέφτεσαι;

Room (2015) σε συνέχεια της σειράς Dear Child

Master Gardener (2022) βγάλε το τέλος κι έχεις μια καλή ταινία

Safe (1995) / Dark Waters (2019) / May, December (2023) Με ήσυχο τρόπο σοβαρά θέματα, Todd Haynes.

Killers Of The Flower Moon (2023) ε...

Signs (2002)

Synecdoche, New York (2008)

The Sacrifice aka Offret (1986)  Ο Andrei Tarkovsky σκηνοθετεί τους μαθητές του Ingmar Bergman κάτω από την απειλή του πυρινικού τέλους, της θρυσκείας και της οικογένειας. 

Θ'23:

Όποιος Θέλει να Χωρίσει να Σηκώσει το Χέρι του όμορφη, αστεία και πραγματική εικόνα της κοινωνίας μας

Ερωτόκριτος ζωντανή μουσική, τέσσερεις οι Αρετούσες, τρεις οι Ερωτόκριτοι, με κούραση η διάλεκτος

Αλγό-Ρυθμος χωρίς σουρεαλισμό, πολλές κοινοτυπίες, άσκοπη μουσική και γυναίκες γιόγκι στο φουαγιέ

Η πινακοθήκη των ηλιθίων - Νίκος Τσιφόρος, χμ... παλιό, ηθικοπλαστικό, με ένα 2' στο τέλος που το καταστρέφει, σαν πτώμα διατηρημένο από το κλιματιστικό στο θέατρο καλοκαιριάτικα

Απόλυτη Μαγεία - απόλυτη αηδία, κακό, η χειρότερη παράσταση εδώ και χρόνια

Αινιγματικές Παραλλαγές - Eric-Emmanuel Schmitt, ίσως να μην ήταν και τόσο στηριγμένο πάνω στον ένα πρωταγωνιστή, καλό έργο, συνεχείς ανατροπές

Ο επιθεωρητής (The Government Inspector) - Γκόγκολ, εγγύηση στο Βασιλικό, κλασικό των αρχών σχεδόν δυο αιώνες πριν (1836), τόσο ίδιο, η καλύτερη παράσταση φέτος, επαγγελματική

Λυσσασμένη Γάτα (Cat on a Hot Tin Roof) - Τενεσί Ουίλιαμς (1953-55), εδώ πρέπει να αναφέρω ότι τελικά υπάρχει τρόπος να χαλάσεις κάτι μετά από εβδομήντα χρόνια, απλά και μόνο για να δείξεις την αδυναμία σου να αποδεχθείς κάτι διαχρονικά όμορφο. Εκτός αυτού... ο Τενεσί είναι σαν τον Bob και τον Βeefheart και τους Dead... ακατανόητοι ανάμεσα στους ανόητους.

B'23: (στόχος, ένα βιβλίο το μήνα, αρχή με πιο διασκεδαστικά κι απλά)

Πάντα Καλά - Παύλος Μάτεσις (01/23) μια Ελληνική γειτονιά διαχρονικά αστεία και υπαρκτή

Ήρθαν και μας Έφαγαν - Robert Rankin (01-02/23) χιουμοριστικό σκάι φάι με πιστολιές και Elvis

Το (Σχεδόν) Ημερολόγιο μιας 82χρονης - Μανίνα Ζουμπουλάκη (02/23) μοιάζει αστείο και είναι

Βαδίζοντας - Thomas Bernhard 

Το στρίψιμο της Βίδας - Henry James (02/23) παλιό του τρόμου και του Πόε, αλλά Αγγλικό!

Η Σημασία του να είναι Κανείς Σοβαρός (The Importance of Being Earnest) - Oscar Wilde 

4321 - Paul Auster πολυσέλιδο είναι το επίθετο που το διακρίνει, ας μείνει αυτό + ένα ακόμα που ούτε θυμάμαι τον τίτλο - το είδα το πήρα το επέστρεψα

Ο Δρόμος - Κόρμακ Μακάρθυ (04/23) γραμμένο 17 χρόνια πριν, το τέλος του κόσμου, πατέρας και γιος σ' ένα καθόλου ευχάριστο ταξίδι στο δυστοπικό δρόμο

Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ - Stephen King Να μη βαριέσαι να περνάς όμορφα και να θυμάσαι, να ελπίζεις και να μην ξέρουν κι όλοι οι άλλοι για το τι θες να κάνεις + Το σκυλί της Πολαρόιντ (τρόμος... μέτριος) + Κρυφό παράθυρο, μυστικός κήπος (τρελός συγγραφέας που τον κλέβουν)

Χρονοσεισμός - Kurt Vonnegut (06/23) Αποκλείεται μια όμορφη γυναίκα να αντεπεξέλθει για μεγάλο χρονικό διάστημα στις προσδοκίες που γεννά η εμφάνισή της. - Ηθικό δίδαγμα: Οι άντρες είναι μαλάκες. Οι γυναίκες είναι ψυχωτικές. Λένε ότι το πρώτο πράγμα που χάνεις όταν γερνάς είναι το περπάτημα ή η όρασή σου. Δεν είναι αλήθεια. Το πρώτο που χάνεις είναι το διπλοπαρκάρισμα.

εκδόσεις τοποβόρος ( locavore ) εξάρχεια, πολλά μικρά βιβλιαράκια

Τζιμ κακής ποιότητος - Νίκος Τσιφόρος (07/23) Τόση ζέστη και τόσο έντονα παλλαϊκό και χλιαρό. 

Ο Μοναχικός - Ιονέσκο (07-08/23) ότι καλύτερο... σχεδόν εγώ! χεχεχε είμαστε τελικά περισσότεροι!

Ο διάβολος και η δεσποινίδα Πριμ - Coelho (8/23) η απόδειξη ότι και κάτι γνωστό είναι ευχάριστο.

Λένος Χρηστίδης... αρκετά

Το σμήνος - Φρανκ Σέτσινγκ (9/23) ναι λένε 1000+ σελίδες ίσως σε... πολύ καλή, σχεδόν εξαιρετική περιπέτεια όπου ο από-μηχανής θεός δεν είναι εξωγήινοι, αλλά μονοκυτταρικοί οργανισμοί

Το τέλος του κόσμου - Τένεσι Ουίλιαμς & Ρινόκεροι - Ιονέσκο & μερικά Ουάιλντ και μερικά ακόμα θεατρικά (10/23)

Το Δικαστήριο των Ψυχών - Donato Carrisi (11/23) θριλεράκι πρόσφατο, σφιχτογραμμένο, χωρίς νεωτεριστικές αλχημείες που περνάς καλά με τις αρκετές σελίδες του - εσύ και η μαμά σου.

Ο Γυάλινος Κώδων - Σύλβια Πλαθ (12/23) ήταν η Victoria Lucas και τα έγραψε όλα όπως έγιναν με άλλα ονόματα... βαρέθηκα (1963)

S'23:

The Simpsons (2022-2023) Σεζόν 34!

Via Alpina - Beyond The Trail (2017) o δρόμος πάνω απ' τα βουνά, μέρες πολλές και νύχτες σε σκηνή

Pepsi, Where's My Jet? (2022) να κερδίσεις το βουνό που στέκεται στον πάτο και να χάσεις από την εταιρεία που εμπορεύεται μαύρο νερό με ζάχαρη

The Salisbury Poisonings (2020) πραγματικά γεγονότα μιας Ρωσικής χημικής δηλητηρίασης πριν πέντε χρόνια στην Αγγλική επαρχία

Junji Ito Maniac: Japanese Tales of the Macabre (2023) σύγχρονος Πόε, άνιμε και υποτιτλισμένος 

D.B. Cooper: Where Are You?! (2022) ο αεροπειρατής - ήρωας - κυνηγημένος - χαμένος - yeah!

Good Omens (2019) Neil Gaiman - ανακάτωμα καλού και κακού και σύγχρονη αγγλική κινηματογράφηση

Inside No. 9 (2014+) εδώ οι καλές ιστορίες του BBC, ίδιοι κινηματογραφιστές κι ηθοποιοί - διαφορετικό το κάθε επεισόδιο

MH370: The Plane That Disappeared (2023) χάθηκε το αεροπλάνο της Μαλαισίας και δεν το βρήκε το Netflix

Severance (2022) εργασιακό μέλλον και επιθυμητός διαχωρισμός, να κάνεις σκλάβο το ένα τρίτο σου για ότι νομίζεις ότι επιθυμείς

Dopesick (2021) Μας μαστουρώνουν κι εμείς το ξέρουμε

Love & Death (2023) Θα είσαι για πάντα η Wanda μας!

Drops of God (2023) Γευσιγνώστες, λεφτά, κληρονομιά και ηλίθιοι γονείς - από Γαλλία μέχρι Ιαπωνία.

Black Mirror (2023) S06 ...δεν θα φτάσει τα πρώτα...

Extrapolations (2023) Όλα τριγύρω χαλάνε... και φταίμε εμείς και τα λεφτά μας.

From (2022, 2023) Κάτι ανάμεσα σε Lost και κάτι άλλο.

Upload (2023) S02 χμ...

Black Bird (2022) βάλε στη φυλακή έναν όμορφο ναρκοέμπορο για να αποκαλύψει έναν δολοφόνο παιδόφιλο που του αρέσει ο Αμερικανικός εμφύλιος

Dear Child (2023) ένα παιδί κι άλλο ένα, αποκομμένα, με πολλές μητέρες να εναλλάσσονται τη μία

Dublin Murders (2019) αγγλο-ιρλανδικό μυστήριο από δυο βιβλία ...  No one knows the whole truth

Tales from the Loop (2020) το παιδί που "χάνει" τη μητέρα του, δυο φίλοι που αλλάζουν σώμα, ένα ζευγάρι που σταματά το χρόνο, επερχόμενος θάνατος αγαπημένου προσώπου, Philip Glass και μουσική επανάληψη - ίδιοι ηθοποιοί, παλιά ρομπότ στην άτονη φύση

Bodies (2023) πτώμα - φιναλίστ σειρά για τις χειρότερες όλων των εποχών και των γαλαξιών

Channel Zero (2016-18) 

[αποφασίζω να διακόψω σχέσεις με τον έγχρωμο μονοδιάστατο εμετό Νέτφλιξ κι όλα τα -φλιξ]

Τ​Ο​Σ​Τ Α​Β​Ο​Κ​Α​Ν​Τ​Ο ΜΕ ΤΗΝ ΙΩΑΝΑ ΤΟΥΝΗ

A Million Miles Away (2023)

Ονειρέψου τον ουρανό. Αν δε θες. Αν δε μπορείς. Βοήθα τους άλλους να ονειρευτούν

Dark Waters (2019)

τα ξέρουμε; τα ξέρουμε... ή τουλάχιστον τα έχουμε ακούσει... από παλιά...

κάνουμε κάτι; όχι βέβαια. είναι φήμες. είναι τα καλύτερα τηγάνια. τα είχε κι η γιαγιά. είναι και σε έκπτωση πια. έτσι κι αλλιώς είναι παντού, και στο νερό. το 99% των ανθρώπων σήμερα έχουν στο αίμα τους C-8... δηλαδή και τι μ' αυτό; 

Samsara (2023)