Μουσικές Β' Εξαμήνου του '23

Introducing by Domen Cizej (06/23) σύγχρονο τζαζ ιδίωμα κρουστών μεγάλης διάρκειας 8/10

A Trip To Bolgatanga by African Head Charge (07/23) οι dub παλαίμαχοι του Adrian σε κέφια 7/10

Beige by koeosaeme (07/23) διάσπαρτοι ήχοι, κλασικοί ή cutting edge headphone test tone blipscapes, experimental sound material collage, minimal neo-classical composition = 8/10

The Weather Pieces (Mode 333) by Carol Robinson (07/23) μπέρδεψέ τα όλα και ρίξτα στον καιρό 8/10

Super Sn​õ​õ​per by Snooper (07/23) καλέ σούπερ ποπ γρήγορα fem punk made in USA δώσε 7/10

Excursions by Dissociative Identity Quartet (07/23) beat tape with rhythm + chaos 8/10

Singles Club by Pound Land (04/22-04/23) comp UK indie (correct indie!)

Boising - IDS048 by German Army

Your Life Work by Moray Newlands (08/23) βάλε κάτι σαμπλς από παλιά με φυσήματα πολλά 8/10
Aloneptu by NAP & Linear Flux στο Μόντρεαλ ακόμα φτιάχνουν μυσταγωγικά ηχάκια 7/10

15 Coruscations by Jérôme Noetinger & Anthony Pateras (08/23) πειραματίσου ντουέτο μου 7/10

Smile - Skindred (08/23) χαμογελάστε, χορέψτε σκα, πείτε τα αγγλικά πανκ 7/10 

STRUGA - GIDIA (08/23) νάτος ο καλύτερος δίσκος αυτού τ' απογεύματος 7/10

LP by The Astronauts (08/23) έφυγε ο δικός μας αστροναύτης, Mark ?/10

idiorrythmie by Shuta Hiraki & Shuma Ando (09/23) αμάν τι Σεπτέμβρης είναι αυτός; 8/10
Cycles of Tonight by Maths Balance Volumes (09/23) πειραματίσου με την αιθέρια φωνή σου 7/10

At House Unamerican by MANAS & E.M.M.(09/23) και κιθάρες και ανατολίτικες φωνές 8/10

In Electric Time by Jeremiah Chiu (09/23) χαρούμενα modular δίχως λόγια... μπλε 8/10

Abscission by TORPOR (09/23) βαράνε ατελείωτα, βαριά κι ασήκωτα με βρωμιά για παραγωγή 7/10

Placelessness by Chris Abrahams / Oren Ambarchi / Robbie Avenaim (09/23) ηρεμία 8/10

RITUAL / HABIT / CEREMONY by John Dwyer (10/23) αχ εσύ! βρε Osees 7/10

God Is Dead - Twin Temple (10/23) ένα ακόμα έπος μετά το προηγούμενο (Bring You Their Signature Sound… Satanic Doo-Wop) 11/10

The Sin of Human Frailty by End (10/23) crossover/core blackened industrial metal το 'χει πει κανείς; 7/10

Self Inflicted Razor Cutting by Sorry... (10/23) πιο depressive παθαίνεις κατάθλιψη GR/CHI/CAN 7/10

eremos by Siavash Amini - Iran (10/23) ηρεμώ 7/10

Amsterdam by Miha Gantar (10/23) άμα θες να κάνεις τζαζ, κάντην έτσι 8/10

 ††† (Crosses) - Goodnight, God Bless, I Love U, Delete. (10/23) ω, γιες, γουάι νοτ! 7/10

Cartwheel by Hotline TNT (11/23) κάτσε, τόσο βρετανικό και καλό που 'ναι αμερικάνικο ποπ 8/10

A Field Guide To Phantasmic Birds by Kate Carr (11/23) τη χρονιά που έφυγε ο Roden, πουλιά στη Room40 τι καλά! 8/10

Adage Vestige by Roxane Métayer (11/23) ένας ακόμη καλός δίσκος απ' τη Βελγίδα 8/10

It's a Bomb by TONN3RR3 & BIKAY3 (11/2023) Born Bad στη Βαστίλη! φθάνει αυτό 11/10

Managed Decline by Underdark (11/23) τι extreme metal έτος ήταν δαύτο! από UK αυτά τα παιδιά 7/10

Inumbris by ΣARΚ (11/23) ελληνάκια, βαριά κι ασήκωτα 8/10

Holes of Sinian by 33EMYBW (11/23) κινεζάκια με ρυθμό και τρέλα 7/10

Tissue by Venus Volcanism (11/23) ελληνίδα στην Ισλανδία; 6/10

Environment 7​.​003 by FSOL (11/23) κι όμως, εκείνοι οι FSOL τα σπαν' συνεχώς 7/10

E7 Trilogy by THE FUTURE SOUND OF LONDON (12/23) κι εδώ όλα μαζί... 8/10

RAT WARS by HEALTH (12/23) υγεία πάνω απ' όλα 6/10

PI11 [​π​11] by JK Flesh (12/23) το καλύτερο in-dance-strial 7/10

Solos for _ _ _ _ spaces by Regan Bowering (12/23) ο αέρας και ο χώρος στη μουσική είναι τέχνη δημιουργίας 8/10

Ab​î​mes I by Slow (12/23) Βελγάκια, μεταλό-μελωδό-καταθλιπτικά 7/10

Sopo Ingsun by Wukir Suryadi (31/12/23) και για το τέλος... Ινδονησιακές τελετουργίες με κιθάρες 8/10

 

παλιότερα:

Éons by Neptunian Maximalism (2020) Είναι ψυχεδελικό-τζαζ-ροκ-free τρίωρο Βελγικό κάτι...

The Pigeon Is The Most Popular Bird by Six Finger Satellite (1993) Δεν είναι grunge-rock-indie-noise...

Spectra Ex Machina / A Sound Anthology of Occult Phenomena (Sub Rosa) 1,2,3

Melophobia (μελωφοβία) - Sapphic Spectra 2023 / James Dearden - The Contraption 1977

27 - 90s Fat Kid & the Sisters of Mitr@

Φυσικά και είκοσι λεπτά είναι αρκετά. Δηλαδή στην εποχή των τραγουδιών διάρκειας δυόμιση λεπτών και της γρήγορης αναπαραγωγής στα κανάλια κοινωνικής δικτύωσης μας χαλάει ότι το χοντρό παιδί των 90s τα λέει λιγοστά και γρήγορα; Σχεδόν σαν μια σειρά διαφημίσεων; Εμένα όχι, ούτε τους εργάτες και τους σατανιστές που επικαλείται από την αρχή. Δεν είναι ακριβώς πανκ αυτό, ίσως είναι λίγο ska - queer hillbilly με απόλυτα σημερινό κοινωνικό στίχο. Γιατί δεν είναι μόνο αυτοί που δεν νιώθουν καλά στα πάρτυ, είναι πολλοί και ψάχνουν εκφραστές (ψάχνουν;). Παρόλα αυτά μάλλον αν ο Μήτρος (συνθέτης - τραγουδιστής) έχει στόχο να παραμείνει Σερβιτόρος στα Τριάντα του, τότε μέσα στη μοναδική μουσική μοναχικότητα του τα έχει καταφέρει τέλεια. Πολλά κοινωνικά ανέκδοτα παρελαύνουν στους στίχους των έξι τραγουδιών, με αρκετό σαρκασμό και κομμουνιστική διάθεση αγγίζουν τα οικονομικά και τα Ε9, τα ναρκωτικά, το φασισμό, το body shaming και το bullying, τους μπάτσους, την κανονικότητα, την ελληνική ορθόδοξη οικογένεια και φυσικά το queer προλεταριάτο. Το παιδί αυτό είναι ο εχθρός του auto-tune και φίλος των λοιπών σκουπιδιών, όμως είναι ξεκάθαρο ότι το ταξίδι του είναι ελλειπτικό και μοναχικό και δεν τον ενοχλεί καθόλου να χορεύει μόνο μαζί του και να αγαπάει αυτός το ''εγώ'' που οι άλλοι επιλέγουν να θάψουν. Ακόμα κι αν αύριο εξαφανιζόταν από τη ψηφιακή πραγματικότητα αυτό το ανόητο πανκ αρκεί που υπήρξε έστω και για λίγο. Ας είμαστε περίεργοι όλοι μαζί. Screen is loading...

i've seen a way - Mandy, Indiana (2023)

Ο καλύτερος δίσκος μιας ολόκληρης χρονιάς πρέπει να τηρεί συγκεκριμένα κριτήρια. Να προέρχεται από σχετικά νέο όνομα με λίγη εμπειρία στο χώρο της μουσικής, κατά προτίμηση να έχουν βγάλει μόνο μερικά EPs και επτάιντσα, και ο εν λόγω καλύτερος δίσκος να είναι ο πρώτος τους. Θα πρέπει να μπορείς να χορέψεις αλλά και να εκτονωθείς με διάφορους τρόπους μαζί του, άρα πρέπει να έχει βάση κιθαριστική και ισάξια ρυθμικά μέρη από μηχανήματα της επικαιρότητας και παλαιότερα synths, γενικά να θυμίζει λίγο kraut, λίγο Daft Punk, όμως να έχει γαλλικά φωνητικά. Εννοείται ότι δεn πρέπει να έχει βγει μετά το πρώτο εξάμηνο για να έχει ακουσθεί πολύ και να μην έχει ξεχασθεί. Θεωρώ σίγουρο ότι οι ηχογραφήσεις πρέπει να έχουν λάβει μέρος σε διάφορα σπήλαια, κρύπτες αλλά και εμπορικά κέντρα. Η δισκογραφική εταιρεία να είναι από την απέναντι μεριά του ατλαντικού, ανεξάρτητη φυσικά, αλλά στη εδώ μεριά να την εκπροσωπεί η Rough Trade για λόγους εγκυρότητας. Ο δίσκος πρέπει να έχει πάνω από δέκα και κάτω από δώδεκα τραγούδια, μέσα στα οποία πρέπει να περιλαμβάνεται ένα με τίτλο άλλο συγκρότημα - κατά προτίμηση εντελώς άσχετο (Iron Maiden) κι ένα που κανείς να μην καταλαβαίνει κανείς τι λέει ((ノ>ω<)ノ :。・:*:・゚’★,。・:*:♪・゚’☆). Η εξυπνάδα θεωρείται δεδομένη, μια δόση χαριτωμενιάς επίσης, και τα είδη που ίσως μπορεί να εκπροσωπήσει να είναι ανάμεικτα αλλά πολύ κοντά στη ροκ αισθητική (industrial, post-punk, pop-noise, experimental electronic, distorted dance electronic, meta-grime). Οι δημιουργοί να είναι και εκτελεστές και σίγουρα συγκρότημα μέχρι τέσσερα άτομα με μία τουλάχιστον ξανθιά γυναίκα ανάμεσά τους. Όλοι να έχουν προϋπηρεσία σε προηγούμενα σχήματα, όμως να μην λένε ποια ήταν - οπότε να μην είναι εφικτό και να αποδειχθεί η ύπαρξή τους. Αν χρειάζεται guest star αυτός να έχει ιστορία αντίστοιχη του ονόματος του Thighpaulsandra. Η καταγωγή τους καλά θα ήταν να βρίσκεται στη Μεγάλη Βρετανία και κατά προτίμηση λόγω έντιμου ποπ παρελθόντος από το Manchester. Με αυτά τα ολίγα κριτήρια, ο δίσκος των Mandy, Indiana δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί δυστοπικός, αντίθετα ένας καλοπροαίρετος που πιστεύει ότι όλα θα πάνε καλά και το καλοκαίρι που έρχεται θα είναι δροσερό και οικονομικά σταθερό για όλους μας, θα τον έλεγε και ουτοπικό ή αισιόδοξα μοναδικό! Δεν είναι μυστικό, καμιά μουσική που διασκεδάζει και είναι μαζί σοβαρή δεν πρέπει να μένει κρυφή. Και επιτέλους να κάποιοι που μας δείχνουν το δρόμο, αυτόν που δηλώνουν ότι τον έχουν δει. Εγώ τους ακολουθώ.

Mv+S | Watched | '23

Μ'23:

The Man Who Wanted to See It All (2021) να δεις τον κόσμο όλο, πάλι, ξανά, πάνω απ' το ποδήλατό σου με τη σκηνή σου / αλλά μάζεψες πολλά 

Paris, Texas (1984) / Wings of Desire (1987) οι ανάσες στις εικόνες που τρέχουν, ένα roadtrip που θες να ξεχάσεις / οι σκέψεις και η απουσία των ήχων και ο Nick Cave άλλου κι άλλοτε 

Il Capitale Umano \ Το Ανθρώπινο Κεφάλαιο (2013) ανάλωση οικογενειακού και ερωτικού κεφαλαίου 

Avatar II (2022) κάτω απ' την επιφάνεια, μπλε και πράσινο και πολυδιάστατο / θες να μπεις μέσα

Idiocracy (2006) ο κόσμος μετά από 500 χρόνια αν μπήκες στην κατάψυξη ενός κυβερνητικού προγράμματος και μετά κατέληξες στα σκουπίδια, ήσουν ο χαζός - έγινες ο εξυπνότερος μετά τα 500 χρόνια - ο κόσμος εκεί έξω, τώρα - σκάι φάι κι αληθινό

Puss in Boots 2 (2022) να ψάχνεις τ' αστέρι της ευχής, να 'χασες τις προηγούμενες ζωές και να θες αυτή

Batman (1989) θυμάμαι τον Prince και το δίσκο καθώς και τα 12'', παρόλα αυτά δεν θυμάμαι την Kim!

Batman Returns (1992) Danny και Michel να χορεύουν και Siouxsie να τραγουδάει, τα καλά του Tim Burton

The Banshees Of Inisherin (2022) μαύρη κωμωδία και αντι - πολεμική / αντι - κοινωνική ιστορία ενός αιώνα πίσω / μπρος - αστέρι στον συννεφιασμένο ορίζοντα

ELVIS (2022) ποτέ δεν κατάλαβα γιατί λέγανε ότι ήταν ένας λευκός που τραγουδούσε σαν μαύρος...

Triangle Of Sadness (2022) χμ... ισότητα μοντέλων (ανδρών - γυναικών), χρηματικά ζητήματα, πλούσιοι και πάρα πολύ πλούσιοι, σπονδιλωτό στόρυ και μετά το χάνει τραγικά... κι αναρωτιέσαι, γιατί δεν ήταν τηλεταινία; 

Knives Out (2019) σαν τον παλιό καλό (ντεντεκτίβικο) καιρό

Lou (2022) για νετφλεξικό καλό, με τη σωστή αμερικανίδα σούπερ θεία - γιαγιά που kick ass

Infinite Storm (2022) να θες να χαθείς, να σε σώζουν, να θες να σωθείς, να χάνεσαι - ωραίο βουνό

Luck (2022) πάμε όπως παλιά; κινούμενα σχέδια τα λέγαμε... κι είχαμε κι έχουμε τύχη βουνό

Studio 666 (2022) Foo Fighters splatter D-Movie

True Spirit (2023) θέσε τα μοναχικά σου όρια, απόλαυσέ τα / όταν η θάλασσα και το νέτφλιξ έχουν κέφια (στην Αυστραλία) με Νεανική (κοριτσίστικη) Ναυσιπλοΐα

The Land Kraj (2021) είμαστε εμείς, κι ας είναι η Πολωνία, είμαστε όλοι ίδιοι, χωρίς περιεχόμενο

The Greatest Beer Run Ever (2022) a little less drinking, a little more thinking - πραγματική μικρή ιστορία της ηλιοθιότητας του Βιετνάμ

Vinyl Nation (2020) αχ

A Trip to Infinity (2022) ντοκυμαντέρ για τ' άπειρο κι ακόμα παραπέρα

Vesper (2022) ΓαλλικόΒελγικό σκάι φάι (αλλά καλούτσικο) με επαναστατικό κοριτσάκι

Turning Red (2022) μικρό και κόκκινο panda

Strawberry Mansion (2021) σουρεαλισμός με παρακολούθηση ονείρων και φορολόγηση μέσω VHS

Sorry to Bother You (2018) εργασιακό τώρα, αλογίσιες μεταποιήσεις εργαζομένων και αλληγορικές κωμικές φάσεις

A Man Called Otto (2022) ζει ανάμεσα τους, μόνο που μπορεί να 'χε και δίκιο

The Menu (2022) τι έχει καλέ στο μενού; βάλε μια γλυκούλα κι έναν κακούλη κι άσε τη γλυκούλα να τρώει ένα μπέργκερ σε μια βάρκα στο τέλος αφού όλοι θα 'χουν πεθάνει

Made You Look: A True Story About Fake Art (2020) ψεύτικοι πίνακες Pollock, Rothko... πολλών εκατομυρίων

Tracks (2013) μια γυναίκα, τέσσερεις καμήλες, στην έρημο που δισχίζει την Αυστραλία

First Reformed (2017) ένας γνωστός ηθοποιός είναι κληρικός και συνειδητοποιεί την οικολογική καταστροφή, κάποιες στιγμές αντί για ημερολόγιο η ταινία γίνεται οπτικό ποίημα

Last Breath (2019)

Asteroid City (2023) Wes Anderson - Θερινός Κινηματογράφος

Oppenheimer (2023) Chris Nolan - Atmos αίθουσα Κινηματογράφος. Περνάς καλά αν σκέφτεσαι;

Room (2015) σε συνέχεια της σειράς Dear Child

Master Gardener (2022) βγάλε το τέλος κι έχεις μια καλή ταινία

Safe (1995) / Dark Waters (2019) / May, December (2023) Με ήσυχο τρόπο σοβαρά θέματα, Todd Haynes.

Killers Of The Flower Moon (2023) ε...

Signs (2002)

Synecdoche, New York (2008)

The Sacrifice aka Offret (1986)  Ο Andrei Tarkovsky σκηνοθετεί τους μαθητές του Ingmar Bergman κάτω από την απειλή του πυρινικού τέλους, της θρυσκείας και της οικογένειας. 

Θ'23:

Όποιος Θέλει να Χωρίσει να Σηκώσει το Χέρι του όμορφη, αστεία και πραγματική εικόνα της κοινωνίας μας

Ερωτόκριτος ζωντανή μουσική, τέσσερεις οι Αρετούσες, τρεις οι Ερωτόκριτοι, με κούραση η διάλεκτος

Αλγό-Ρυθμος χωρίς σουρεαλισμό, πολλές κοινοτυπίες, άσκοπη μουσική και γυναίκες γιόγκι στο φουαγιέ

Η πινακοθήκη των ηλιθίων - Νίκος Τσιφόρος, χμ... παλιό, ηθικοπλαστικό, με ένα 2' στο τέλος που το καταστρέφει, σαν πτώμα διατηρημένο από το κλιματιστικό στο θέατρο καλοκαιριάτικα

Απόλυτη Μαγεία - απόλυτη αηδία, κακό, η χειρότερη παράσταση εδώ και χρόνια

Αινιγματικές Παραλλαγές - Eric-Emmanuel Schmitt, ίσως να μην ήταν και τόσο στηριγμένο πάνω στον ένα πρωταγωνιστή, καλό έργο, συνεχείς ανατροπές

Ο επιθεωρητής (The Government Inspector) - Γκόγκολ, εγγύηση στο Βασιλικό, κλασικό των αρχών σχεδόν δυο αιώνες πριν (1836), τόσο ίδιο, η καλύτερη παράσταση φέτος, επαγγελματική

Λυσσασμένη Γάτα (Cat on a Hot Tin Roof) - Τενεσί Ουίλιαμς (1953-55), εδώ πρέπει να αναφέρω ότι τελικά υπάρχει τρόπος να χαλάσεις κάτι μετά από εβδομήντα χρόνια, απλά και μόνο για να δείξεις την αδυναμία σου να αποδεχθείς κάτι διαχρονικά όμορφο. Εκτός αυτού... ο Τενεσί είναι σαν τον Bob και τον Βeefheart και τους Dead... ακατανόητοι ανάμεσα στους ανόητους.

B'23: (στόχος, ένα βιβλίο το μήνα, αρχή με πιο διασκεδαστικά κι απλά)

Πάντα Καλά - Παύλος Μάτεσις (01/23) μια Ελληνική γειτονιά διαχρονικά αστεία και υπαρκτή

Ήρθαν και μας Έφαγαν - Robert Rankin (01-02/23) χιουμοριστικό σκάι φάι με πιστολιές και Elvis

Το (Σχεδόν) Ημερολόγιο μιας 82χρονης - Μανίνα Ζουμπουλάκη (02/23) μοιάζει αστείο και είναι

Βαδίζοντας - Thomas Bernhard 

Το στρίψιμο της Βίδας - Henry James (02/23) παλιό του τρόμου και του Πόε, αλλά Αγγλικό!

Η Σημασία του να είναι Κανείς Σοβαρός (The Importance of Being Earnest) - Oscar Wilde 

4321 - Paul Auster πολυσέλιδο είναι το επίθετο που το διακρίνει, ας μείνει αυτό + ένα ακόμα που ούτε θυμάμαι τον τίτλο - το είδα το πήρα το επέστρεψα

Ο Δρόμος - Κόρμακ Μακάρθυ (04/23) γραμμένο 17 χρόνια πριν, το τέλος του κόσμου, πατέρας και γιος σ' ένα καθόλου ευχάριστο ταξίδι στο δυστοπικό δρόμο

Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ - Stephen King Να μη βαριέσαι να περνάς όμορφα και να θυμάσαι, να ελπίζεις και να μην ξέρουν κι όλοι οι άλλοι για το τι θες να κάνεις + Το σκυλί της Πολαρόιντ (τρόμος... μέτριος) + Κρυφό παράθυρο, μυστικός κήπος (τρελός συγγραφέας που τον κλέβουν)

Χρονοσεισμός - Kurt Vonnegut (06/23) Αποκλείεται μια όμορφη γυναίκα να αντεπεξέλθει για μεγάλο χρονικό διάστημα στις προσδοκίες που γεννά η εμφάνισή της. - Ηθικό δίδαγμα: Οι άντρες είναι μαλάκες. Οι γυναίκες είναι ψυχωτικές. Λένε ότι το πρώτο πράγμα που χάνεις όταν γερνάς είναι το περπάτημα ή η όρασή σου. Δεν είναι αλήθεια. Το πρώτο που χάνεις είναι το διπλοπαρκάρισμα.

εκδόσεις τοποβόρος ( locavore ) εξάρχεια, πολλά μικρά βιβλιαράκια

Τζιμ κακής ποιότητος - Νίκος Τσιφόρος (07/23) Τόση ζέστη και τόσο έντονα παλλαϊκό και χλιαρό. 

Ο Μοναχικός - Ιονέσκο (07-08/23) ότι καλύτερο... σχεδόν εγώ! χεχεχε είμαστε τελικά περισσότεροι!

Ο διάβολος και η δεσποινίδα Πριμ - Coelho (8/23) η απόδειξη ότι και κάτι γνωστό είναι ευχάριστο.

Λένος Χρηστίδης... αρκετά

Το σμήνος - Φρανκ Σέτσινγκ (9/23) ναι λένε 1000+ σελίδες ίσως σε... πολύ καλή, σχεδόν εξαιρετική περιπέτεια όπου ο από-μηχανής θεός δεν είναι εξωγήινοι, αλλά μονοκυτταρικοί οργανισμοί

Το τέλος του κόσμου - Τένεσι Ουίλιαμς & Ρινόκεροι - Ιονέσκο & μερικά Ουάιλντ και μερικά ακόμα θεατρικά (10/23)

Το Δικαστήριο των Ψυχών - Donato Carrisi (11/23) θριλεράκι πρόσφατο, σφιχτογραμμένο, χωρίς νεωτεριστικές αλχημείες που περνάς καλά με τις αρκετές σελίδες του - εσύ και η μαμά σου.

Ο Γυάλινος Κώδων - Σύλβια Πλαθ (12/23) ήταν η Victoria Lucas και τα έγραψε όλα όπως έγιναν με άλλα ονόματα... βαρέθηκα (1963)

S'23:

The Simpsons (2022-2023) Σεζόν 34!

Via Alpina - Beyond The Trail (2017) o δρόμος πάνω απ' τα βουνά, μέρες πολλές και νύχτες σε σκηνή

Pepsi, Where's My Jet? (2022) να κερδίσεις το βουνό που στέκεται στον πάτο και να χάσεις από την εταιρεία που εμπορεύεται μαύρο νερό με ζάχαρη

The Salisbury Poisonings (2020) πραγματικά γεγονότα μιας Ρωσικής χημικής δηλητηρίασης πριν πέντε χρόνια στην Αγγλική επαρχία

Junji Ito Maniac: Japanese Tales of the Macabre (2023) σύγχρονος Πόε, άνιμε και υποτιτλισμένος 

D.B. Cooper: Where Are You?! (2022) ο αεροπειρατής - ήρωας - κυνηγημένος - χαμένος - yeah!

Good Omens (2019) Neil Gaiman - ανακάτωμα καλού και κακού και σύγχρονη αγγλική κινηματογράφηση

Inside No. 9 (2014+) εδώ οι καλές ιστορίες του BBC, ίδιοι κινηματογραφιστές κι ηθοποιοί - διαφορετικό το κάθε επεισόδιο

MH370: The Plane That Disappeared (2023) χάθηκε το αεροπλάνο της Μαλαισίας και δεν το βρήκε το Netflix

Severance (2022) εργασιακό μέλλον και επιθυμητός διαχωρισμός, να κάνεις σκλάβο το ένα τρίτο σου για ότι νομίζεις ότι επιθυμείς

Dopesick (2021) Μας μαστουρώνουν κι εμείς το ξέρουμε

Love & Death (2023) Θα είσαι για πάντα η Wanda μας!

Drops of God (2023) Γευσιγνώστες, λεφτά, κληρονομιά και ηλίθιοι γονείς - από Γαλλία μέχρι Ιαπωνία.

Black Mirror (2023) S06 ...δεν θα φτάσει τα πρώτα...

Extrapolations (2023) Όλα τριγύρω χαλάνε... και φταίμε εμείς και τα λεφτά μας.

From (2022, 2023) Κάτι ανάμεσα σε Lost και κάτι άλλο.

Upload (2023) S02 χμ...

Black Bird (2022) βάλε στη φυλακή έναν όμορφο ναρκοέμπορο για να αποκαλύψει έναν δολοφόνο παιδόφιλο που του αρέσει ο Αμερικανικός εμφύλιος

Dear Child (2023) ένα παιδί κι άλλο ένα, αποκομμένα, με πολλές μητέρες να εναλλάσσονται τη μία

Dublin Murders (2019) αγγλο-ιρλανδικό μυστήριο από δυο βιβλία ...  No one knows the whole truth

Tales from the Loop (2020) το παιδί που "χάνει" τη μητέρα του, δυο φίλοι που αλλάζουν σώμα, ένα ζευγάρι που σταματά το χρόνο, επερχόμενος θάνατος αγαπημένου προσώπου, Philip Glass και μουσική επανάληψη - ίδιοι ηθοποιοί, παλιά ρομπότ στην άτονη φύση

Bodies (2023) πτώμα - φιναλίστ σειρά για τις χειρότερες όλων των εποχών και των γαλαξιών

Channel Zero (2016-18) 

[αποφασίζω να διακόψω σχέσεις με τον έγχρωμο μονοδιάστατο εμετό Νέτφλιξ κι όλα τα -φλιξ]

Τ​Ο​Σ​Τ Α​Β​Ο​Κ​Α​Ν​Τ​Ο ΜΕ ΤΗΝ ΙΩΑΝΑ ΤΟΥΝΗ

A Million Miles Away (2023)

Ονειρέψου τον ουρανό. Αν δε θες. Αν δε μπορείς. Βοήθα τους άλλους να ονειρευτούν

Dark Waters (2019)

τα ξέρουμε; τα ξέρουμε... ή τουλάχιστον τα έχουμε ακούσει... από παλιά...

κάνουμε κάτι; όχι βέβαια. είναι φήμες. είναι τα καλύτερα τηγάνια. τα είχε κι η γιαγιά. είναι και σε έκπτωση πια. έτσι κι αλλιώς είναι παντού, και στο νερό. το 99% των ανθρώπων σήμερα έχουν στο αίμα τους C-8... δηλαδή και τι μ' αυτό;