Μουσικές για ύπνο

Ο χρόνος του ύπνου δεν πρέπει να πάει χαμένος χωρίς μουσική υπόκρουση. Η ζωή είναι μικρή, ακόμα κι αν υπάρχουν κι άλλα περάσματα από τον κόσμο αυτό - αναλόγως τις αντιλήψεις και τα παραμύθια που πίστεψε ο καθένας κι η καθεμιά. Ξεπερνώντας το ιστορικό απόφθεγμα “με το ‘να μάτι ανοιχτό να κοιμάσαι” πάμε παραδίπλα στα αυτιά και τα κρατάμε και τα δύο ανοιχτά με μουσικά έργα κατάλληλα να διαγράψουν τις ημερήσιες κακουχίες και να διασκεδάσουν τη θνησιμότητα. Επιλεκτικές πολύωρες συνθέσεις του Charlemagne Palestine και ολόκληροι δίσκοι από τον Arvo Pärt, πρώιμα έργα του Terry Rilley, όψιμα έργα του Steve Reich, με προσοχή επιλεγμένα έργα του Klaus Schulze, το τρομακτικό σύνολο των έργων του Pete Namlook, το ίδιο σαφώς και για το ελάχιστα ηχογραφημένο του La Monte Young (αρκούν έξι ώρες ύπνου παράλληλα με το The Well-Tuned Piano), επιλογές από τον Tom Carter, εκείνα τα cdr των Bardo Pond, εκείνες οι ενενηντάρες κασέτες των Natural Snow Buildings, αυτονόητα αποδεκτά τα πολύωρα των Celer, ακόμα και sessions ή live των FSOL και Autechre, ή πειράματα προσωπικών δημιουργιών που αν καταφέρουν να σε κρατήσουν στο στάδιο των Αμερικανών-Αθηνέζων R.E.M. τότε τα κατάφερες, κέρδισες το χρόνο!
Όλα αυτά τα ονόματα με τις πολλές κυκλοφορίες δίσκων που αξίζουν τις συνεχόμενες πολύωρες ακροάσεις κατά τη διάρκεια του συνειδητού ή ασυνείδητου ύπνου αποδεικνύουν την τεράστια σημασία του θεσμού των άλμπουμ. Κάτι που ο σύγχρονος εχθρός Spotify προσπάθησε να απαξιώσει και οι υπόλοιποι μπαχαλάκηδες της ακρόασης τύπου Youtube καταστρέφουν με τις ασύδοτες καπιταλιστικές διαφημίσεις τους. Πίσω στο κυρίως θέμα πριν γίνει αναφορά στο έργο του Jandek και αρχίσουν οι αϋπνίες και οι αγόγγυστες συνταγογραφήσεις υπνωτικών χαπιών. 
Ετσι τυχαία κάπου εκεί ανάμεσα στα ανέμελα δροσερά απογεύματα και την αφύπνιση του εγκεφάλου ήρθε κι έπεσε σαν κουτσουλιά γλάρου από τον φθινοπωρινό ουρανό το πρόσφατο πόνημα των The Dwarfs Of East Agouza με τίτλο Sasquatch Landslide (να και κάτι καλό να ακούσω για τον τρέχον μήνα - τρις), μια κυκλοφορία της Constellation από τον Καναδά που στην αρχή της ιστορίας της οι δίσκοι των Do Make Say Think και Fly Pan Am ήταν εξαιρετική συντροφιά στον ύπνο. Η αλήθεια να λέγεται, για να καταφέρεις να έχεις άποψη για τις δουλειές του Alan Bishop και του Sam Shalabi είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσεις για ακροάσεις και ένα αρκετό μεγάλο μέρος του χρόνου σου για ύπνο. Ξεκινάς με αυτόν τον πρόσφατο και κατευθύνεσαι προς τα πίσω στα χρόνια σταματώντας μόνο στα High Tide In The Lowlands (2023), The Green Dogs Of Dashour (2020), Rats Don't Eat Synthesizers (2018) και The Dwarfs Of East Agouza / Bes (2016).
Όλα τα παραπάνω έχουν δοκιμαστεί πολλάκις. Δεν υπάρχει φόβος να τα δοκιμάσετε αρκεί να είστε μόνος / μόνη στο κρεβάτι. Είναι βέβαιο οπότε ότι θα σας δυσκολέψει να τα αξιολογήσετε και να τα ευχαριστηθείτε αν κοιμάστε με παρέα. Παρόλα αυτά υπάρχουν λύσεις. Ενδεικτικά αναφέρονται δύο: Α. Ακολουθήστε τη σύγχρονη τάση να κοιμάστε χωριστά και Β. Χαρίστε ωτοασπίδες στο έτερον ήμισυ σας. Η ζωή είναι μικρή και τα μουσικά έργα που αξίζουν να ακουστούν πολλά, πάρα πολλά…
Προτεινόμενο κομμάτι: The Dwarfs Of East Agouza - A Body To Match