Όλες οι ιστορίες πρέπει να έχουν ένα τέλος.
Αλλιώς ο Μίκαελ Έντε, χωρίς να το θέλει μας έκανε τεράστιο κακό. Όταν κυκλοφόρησε στις αρχές της δεκαετίας του '80 και γυρίστηκε ταινία αρκετές φορές δεν καταλαβαίναμε ότι θα αντιγραφεί όχι μόνο η πλοκή (ή καλύτερα η μη πλοκή του!) όσο και η αισθητική εκείνης της δεκαετίας.
Ίσως συνδυαστικά να έφταιγε και το Lost από το δεύτερο μισό του 2000. Καθηλωμένοι 3 σεζόν στους υπολογιστές μας, γράφαμε σε cd, dvd, usb ότι επεισόδιο κατεβάζαμε peer to peer και ανυπομονούσαμε για το επόμενο. Δεν ξέραμε τότε ότι ήταν προγραμματισμένο να πετύχει και να τραβήξει μέχρι το σημείο που θα το σιχαινόμασταν. Που να ξέραμε ότι μόνο το επεισόδιο πιλότος κόστισε 14 εκατομμύρια; Εμείς βιώσαμε κάτι πρωτοποριακό. Για 72 επεισόδια από τον Σεπτέμβρη του 2004 μέχρι και το Μάη του 2007 γίναμε μέρος των επιβατών που επιβίωσαν τη συντριβή της Oceanic Airlines Flight 815. Όπως το ίδιο επαναλήφθηκε το 2017 με την τεράστια επιτυχία του Money Heist (La Casa de Papel).
Ο πύργος του Netflix όμως είναι χάρτινος. Απλά ενισχύει με συνετές δόσεις χρυσόσκονης την κατασκευή του. Και από μια έξυπνη μικρή κι ανεξάρτητη σειρά ενός ισπανικού καναλιού βρέθηκε στην περίοπτη θέση της πιο πετυχημένη μη-αγγλόφωνης σειράς. Αυτό κι αν σημαίνει λεφτά, περισσότερα ίσως κι από το πολύ μελετημένο πρώτο σχέδιο ληστείας του νομισματοκοπείου. Η συνταγή του Lost μπήκε σε εφαρμογή! Γυρίζουμε νέα επεισόδια. Κάτω της ώρας. Με περισσότερο ρομάντζο, τι διάολο, ισπανική σειρά είμαστε! Κρατάμε τους ίδιους συντελεστές. Τι νομίζετε; Χρήματα θα δώσουμε, πιθανόν και χρυσό αν χρειαστεί! Ακόμα κι αν ποιοτικά η συνέχεια είναι κατώτερη του αναμενόμενου, ακόμα κι αν οι κριτικοί φωνάξουν ότι είναι η ίδια συνταγή, υπάρχει μια ορδή νέων τηλεθεατών που όπως και τότε με το κενό ενός έτους από τον 3ο στον 4ο κύκλο, έτσι και τώρα είναι έτοιμοι να καταναλώσουν. Θα είναι δύσκολο να ακολουθήσει η ισπανική σειρά δύο διαφορετικές πορείες στο χρόνο όπως στο τέλος του Lost. Ακόμα χειρότερα για το μέλλον της και την επιτυχία των επόμενων σεζόν θα είναι οι αλλαγές στα ζευγάρια και οι μεταξύ τους συγκρούσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι από το αεροπλάνο βγήκαν ζωντανοί 70 άνθρωποι ενώ η ομάδα των δημοφιλών ληστών μόνο 10. Όλα τα πράγματα πρέπει να έχουν ένα τέλος και δεν αξίζει κάθε ιστορία δεύτερη ευκαιρία. Στο βωμό του κέρδους όμως, όλα μπορούν να χάσουν την καλλιτεχνική κι ίσως ερασιτεχνική ομορφιά τους και να θυσιαστούν για 2-3 κόκκινες φόρμες εργασίας παραπάνω και καμιά δεκαριά μάσκες Νταλί made in somewhere... Το παραμύθι είναι γνωστό εδώ κι έναν αιώνα από το μεγαλύτερο προΙόν του πλανήτη... την Coca Cola! Δοκιμασμένη συνταγή, όχι πια και τόσο κρυφή που βρίσκει εφαρμογή παντού και πάντα. Μπορεί ένας τριαντάρης ποδοσφαιριστής να μην έχει πολλά ψωμιά στο ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό σύμπαν και να ξενιτεύεται σε άλλες ηπείρους για τα χρήματα, δεν ισχύει όμως το ίδιο για σκηνοθέτες και ηθοποιούς. Είμαστε έτοιμοι, με ένα μπουκάλι μαύρο αναψυκτικό στο χέρι, για νέες συναρπαστικές ανακαλύψεις κι όχι το ίδιο ζεσταμένο φαγητό με 10 ευρώ το μήνα!
(καιρός για αύξηση Mr CEO!)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου