Ripley (2024)

 

πρέπει να είσαι μάγος, πρέπει να είσαι ο απόλυτος γνώστης του ασπρόμαυρου, να μη σε φοβίζουν οι γωνίες, πρέπει να μπορείς να ξεχωρίσεις μια γαλάζια θάλασσα και μια ξανθιά γυναίκα χωρίς κανένα χρώμα πέρα των δύο, θα σου συγχωρήσω την πλατφόρμα - ίσως κι επίτηδες, θα σου συγχωρήσω ακόμα και την χειρότερη πόλη στον κόσμο, τη Νάπολη, θα μου συγχωρήσω που δεν έχω διαβάσει το βιβλίο του '55 όμως θυμάμαι την αντίστοιχη ταινία με τις θαυμάσιες Gwyneth Paltrow και Cate Blanchett το '99 (και τα δύο με τον αυθεντικό τίτλο The Talented Mr. Ripley), στην τελική πρέπει κι εσύ να είσαι μάγος για να απολαύσεις οπτικά κι ηχητικά κάτι που δεν έχει καμία σημασία από ποιο σημείο θα το ξεκινήσεις και πόσες ακόμα φορές, είναι όλα αυτά που θαυμάζεις σαν θεατής αλλά δεν τολμάς σαν υποκείμενο (είναι για σένα που δεν συνέχισες το Fargo...) κατά τη διάρκεια της απόλαυσης όλα τα ποτήρια με καλό κρασί ψηλά για τον Steven Zaillian