είκοσι τέσσερα: συνειδητοποιήσεις και μεταμορφώσεις για να περάσετε μια μέρα
ή
μόνο (μια μέρα), Όνειρα, Φιλοδοξίες, Επιθυμίες και Φόβοι
Κάποιες ηχητικές ενότητες παίρνουν χρόνο, χρειάζονται τις ανάσες τους, δημιουργούνται παράλληλα, ενώνονται, σβήνουν κάποια ίχνη, σκιαγραφούν νέες κατευθύνσεις και κρατούν συντροφιά τις μέρες και τις νύχτες. Το/τα είκοσι τέσσερα ήταν στο μυαλό μου χρόνια πολλά. Αυτό που ήθελα ήταν παράλληλα με το άλλο μεγάλο χρονικά σχέδιο που λέγεται Ύπνος (Hypnos) να ετοιμάσω τη μουσική που θα μπορεί να με συντροφεύει μια ολόκληρη μέρα. Τους ήχους που δεν θα κυριαρχούν, θα βοηθάνε στη συγκέντρωση και στη μεταμόρφωση αυτών που πατάνε στο τσιμεντωμένο χώμα στους άλλους που είναι γεμάτοι όνειρα, φιλοδοξίες, επιθυμίες, φόβους και στίχους ποιητών. Τα είκοσι και δύο κομμάτια / ώρες ετοιμάστηκαν στο διάστημα 2020 με 2024. Θεώρησα πολύ σημαντικό να δέσω αυτό το έργο με το παρελθόν κι έτσι οι ώρες 16.00-16.59 και 17.00-17.59 είναι ουσιαστικά το Όνειρο Δίχως Τέλος (Sueño sin fin) από το 2016. Επίσης η ώρα 09.00-09.59 κυκλοφόρησε ως Both new directions at once το 2023. Κάθε κομμάτι διαρκεί μια ώρα παρά ένα δευτερόλεπτο, αυτό το δευτερόλεπτο χρειάζεται για να ξεκινήσει η επόμενη ώρα. Δεν προτείνεται η ακρόαση σε υψηλή ένταση, αντιθέτως έχει ετοιμαστεί για να ακούγεται σε χαμηλή κλίμακα, πάντα αντίστοιχα με τους υπόλοιπους ήχους θορύβους στο περιβάλλον. Μπορεί να ξεκινήσει από οποιοδήποτε σημείο ταιριάζει με την πραγματική ώρα. Τα νυχτερινά κομμάτια είναι δυνατόν να συντροφεύσουν καθόλη τη διάρκεια του ύπνου. Εγώ το έχω κάνει αυτό κι ήταν ένας από τους λόγους που άργησε τόσο η ολοκλήρωση του είκοσι τέσσερα. Τόσο η δημιουργία όσο και η κάθε επεξεργασία των κομματιών έγινε ακριβώς στις ώρες τις οποίες αναφέρονται. Οι διαφορετικές εικόνες που ντύνουν τις πρώτες ώρες αποτελούν πρώιμες καλλιτεχνίες σε σπήλαια όλου του κόσμου. Οι επόμενες είναι αποκαλυπτικές και πολύχρωμες, σχεδόν φανταστικές ή αστρονομικές, φαντασιώσεις κι αποτυπώσεις της ανθρωπότητας σε λιθογραφίες του 19ου αιώνα. Προς το τέλος είναι το τίποτα ή και τα πάντα. Το/τα είκοσι τέσσερα ολοκληρώθηκε και δεν θα είναι ποτέ ολοκληρωμένο! Είναι μόνο κάποιες ηχητικές συνειδητοποιήσεις κι ανθρώπινες μεταμορφώσεις για να περάσετε μια μέρα ή περισσότερες.
