no doves fly here (anymore...)

... forever is our today !

...δεν υπάρχει τόπος, δεν υπάρχει χρόνος,
είναι στα όνειρά μας, κι όμως μακριά...
θα είμαι μόνος μου όσο είσαι μαζί μου
αλλά δεν ενδιαφέρεσαι,
θα είμαι μόνος μου όσο 'ζεις' μαζί μου
αλλά δεν είσαι εδώ...
ποιός θέλει να ζήσει αιώνια έτσι...

Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

''Χαμόγελο''

Χωρίς να το μάθει ποτέ, εδάκρυσε,
ίσως γιατί έπρεπε να δακρύσει,
ίσως γιατί οι συφορές έρχονται.

Απόψε είναι σαν όνειρο το δείλι·
απόψε η λαγκαδιά στα μάγια μένει.
Δεν βρέχει πια. Κι η κόρη αποσταμένη
στο μουσκεμένο ξάπλωσε τριφύλλι.

Σα δυο κεράσια χώρισαν τα χείλη·
κι έτσι βαθιά, γιομάτα ως ανασαίνει,
στο στήθος της ανεβοκατεβαίνει
το πλέον αδρό τριαντάφυλλο τ' Απρίλη

Ξεφεύγουνε απ' το σύννεφον αχτίδες
και κρύβονται στα μάτια της· τη βρέχει
μια λεμονιά με δυο δροσοσταλίδες

που στάθηκαν στο μάγουλο διαμάντια
και που θαρρείς το δάκρυ της πως τρέχει
καθώς χαμογελάει στον ήλιο αγνάντια.

(Κώστας Καρυωτάκης)

"Είναι άνθρωποι που την κακήν ώρα την έχουν μέσα τους"

''Πικρό το βράδυ φτάνει...''

Δρόμοι που χάθηκα
γωνιές που στάθηκα
δάκρυα που πίστεψα
παιχνίδια στο νερό.
Πικρό το βράδυ φτάνει.

Νύχτες που έκλαψα
γέφυρες που έκαψα
άστρα π' αγάπησα
που πάω και τι θα βρω.
Πικρό το βράδυ φτάνει.

Λόγια που ξέχασα
φίλοι που έχασα
καημέ μεγάλε μου
ας πάμε τώρα οι δυο.
Πικρό το βράδυ φτάνει.

(ποίηση, Τάσος Λειβαδίτης)

...προχώρα παρακάτω,
λάβε από τους άλλους αφού δώσεις,
μετά θα καταλάβεις τη μοναξιά σου,
πρόσεχε!
κανείς δεν θα το κάνει για σένα...

...πού και πού κοιτάω ψηλά,
Σε προσέχω μην πέσεις...
μετά ψάχνω να μαζέψω
τα απομεινάρια που ξέχασαν,
θα συνεχίσω,
μέχρι να καταλάβω,
ότι τα τελείωσεις όλα.
...που και που θέλω να κοιτάω πιο ψηλά,
αλλά πάντα σκοντάφτω στο ταβάνι...
αυτό που βάλανε τόσο χαμηλά...
δεν φταίς Εσύ,
άλλοι δεν Σε μελέτησαν.
ούτε κι εγώ...
(έχω χρόνο;)

...εάν τελικά υπάρχει, την κάτσαμε!

...κι αν σου κάτσει!

...κράτα το χέρι του διπλανού σου,
(όπως κι αν είναι αυτός,
όπου κι αν είναι, κοντά ή στο μυαλό σου)
κάποτε θα 'ρθει κι η σειρά σου...

The Truman Show (our show)

...όλα αυτά που ξέχασες όσο μαγάλωνες...

...η πραγματικότητα όπως μας την προσφέρανε...
...οι αγώνες που ποτέ δεν κάναμε...

...οι δυσκολίες που τυχαίες δεν ήτανε...
...οι προσπάθειες που εγκαταλείψαμε...
...οι σκέψεις που ποτέ δεν κάναμε...


...αυτά που βλέπαμε, και ξαναβλέπαμε, και ξαναβλέπαμε...
...μέχρι που μάθαμε το ποίημα μας...


...οι αγάπες που ποτέ δεν αγαπήσαμε...
...αυτά που δεν καταλάβαμε ότι χάσαμε...
...τα όνειρα που άλλοι μας φτιάξανε...
...τα παιδιά μας που τα καταστρέψαμε...
...μόνοι μας!


... το τέλος που δεν μας δώσανε...
κι όλα αυτά που δεν θα δούμε!

...ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ!

crisis? what crisis? (remastered crisis!)

A crisis (plural: crises) (from the Greek κρίσις) may occur on a personal or societal level. It may be a traumatic or stressful change in a person's life, or an unstable and dangerous social situation, in political, social, economic, military affairs, or a large-scale environmental event, especially one involving an impending abrupt change. More loosely, it is a term meaning 'a testing time' or 'emergency even'.

... η γιαγιά μου είχε τις κοτούλες της, τα αυγουλάκια της, τον κηπάκο της...
εγώ τι θα κάνω σε κανα 2-3 χρονάκια...
το πούλησα κι εκείνο το χωραφάκι και το πλίνθινο της γιαγιάς...
αλλά το έκανα το ταξιδάκι στην Χαλκιδική!