τελειώνει το είκοσι δύο μαζί με τον σταθμό έντεκα (έντεκα επί δύο = είκοσι δύο), ένα έτος ακόμα γεμάτο... με συνειδητοποίηση που ίσως βοηθιέται κι απ΄ τη σειρά, ότι πρέπει να επιβιώσεις, μαζί σου κρατάς όσα αξίζουν να 'ναι μαζί σου, τα βάρη τ' αφήνεις, τα θυμάσαι, αλλά τ' αφήνεις. για πόσο μπορείς να επιτρέπεις να γεμίζει το μυαλό σου μ' αυτά που δεν αφήνεις να γεμίζει το στομάχι σου; μετά ξες κατεβαίνουν, κι ενοχλούν κι όταν μπαίνουν κι όταν βγαίνουν, για να φύγουν τα σύννεφα πρέπει να φυσήξει, όχι να ξεφυσήξει, αλλά να 'ναι απαιτητό με κάθε τρόπο. τα υλικά υπήρξαν και με φέρανε έτσι καλά, τώρα με βοηθάνε για να συνεχίσω να θυμάμαι ότι είμαι καλά. δεν είναι παιχνίδι επιβίωσης, όλες αυτές οι παραγωγές με τα τέλη του κόσμου σου αφήνουν το συναίσθημα που είχες από μωρό παιδί... έπαιζες μόνος σου σε μια σκηνή, μέσα στο δωμάτιο, ή στη γωνία της εισόδου του οικόπεδου της γιαγιάς στο χωριό, άκουγες μουσική μόνος, τα καλύτερα τα έκανες κρυφά κι όταν περνούσε καλά ο χρόνος με παρέα, δεν κρατούσε. υπάρχει μόνο μια στιγμή που στο σακίδιο της πλάτης σου έχεις τ' αναγκαία κι ένα ακόμα αναγκαίο είναι δίπλα σου κι αποφασίζεις αν θα το αναπνεύσεις και θα συνεχίσεις, από επιλογή όχι από τίποτα άλλο, μέχρι τον άλλο σταθμό που τόσο κακά, σχεδόν χαιρέκακα, ονομάτιζε εκείνος ο τραγουδοποιός, τελευταίο σταθμό, ήρθε η ώρα να μπει τιμή σ' όλους τους τελευταίους σταθμούς των άλλων, οτιδήποτε δεν χρειάζεται έχει μείνει πίσω, η τροφή είναι απλή, η μουσική περισσότερη από ποτέ, σχέδιο και χάρτης πια δεν χρειάζονται. αυτά είναι τα όμορφα, οι πόρτες που ανοίγουν σε κάθε στιγμή, η αιωνιότητα και η ζωή που θες, θέλω, θέλουμε και μόνο, μόνοι, με τσάντα πράγματα που δεν βαραίνουν, πολύ μουσική, όχι πολλοί μουσικοί. δρόμος κι όχι δρόμος. ανατολή
31 Δεκ 2022
Station Eleven (2021-22)
26 Δεκ 2022
20 Δεκ 2022
11 Δεκ 2022
σημειώσεις σε μικρά χαρτάκια για να δω / ν' ακούσω / να θυμηθώ / να μάθω (2022)
Five Years of Brutalism - IDLES (2017)
Whitehouse (1981-11/22) : NAI!!!! NAI!!!!!!!!!!!! κι ήταν μόλις το Part 1 το 1981 σε παράλληλο release! Δεν είμαστε μόνοι!!!
Meeting On Purpose - Tacita Trjj (01/22) beats - sax - minimal - Cologne
Fairfax - Nate Scheible (02/22) : Να την πάλι, ήταν και πιο πάνω, θα 'ναι εδώ και μετά;
Music for Interbeing - Deadbeat (06/22) πάλι τη θάλασσα κοιτάς, από Γερμανία μεριά πιάνει;
Finis Gloriae Mundi - Neptunian Maximalism & Its Supernova Arkestra (11/22)
A Foul Form - Osees (08/22)
Τέλειο. Απλό. Έντονο. Συνεχές. Διάρκεια. Έκπληξη. Ανεπιτήδευτο. Εξαιρετικό!
6°30’33.372”N 3°22’0.66”E - Emeka Ogboh (07/22)
Ghosted - Oren Ambarchi / Johan Berthling / Andreas Werliin (15/4/2022)
3 Δεκ 2022
Tower Records: All Things Must Pass (2015)
Πρώτη φορά στα τέλη των 90s, να κατεβαίνω από το τρένο και να βρίσκομαι στο υπόγειο του Piccadilly Circus ανάμεσα σε εκατοντάδες χιλιάδες εκατομμύρια δίσκους, να ψάχνω τους Nine Inch Nails που μου λείπουν, να συγκινούμαι, να είμαι ευτυχισμένος. TOWER ίσως κάπου πρόσφατα έπεσα πάνω στην κίτρινη σακούλα με τα κόκκινα γράμματα. Πάνω κάτω στους ορόφους, ένα νέο παιδί να σαλιαρίζει με απίθανο όγκο μουσικής, σε βινύλιο και σε CD, λίγες κασέτες είχαν μείνει τότε, κι όλα αυτά δίπλα στο Soho και το τεράστιο HMV. Πέρασα πανέμορφα κι ευτυχισμένα και μάλλον αυτές ήταν οι στιγμές του shoping therapy για μένα, All Things Must Pass όμως όχι κατά George Harrison αλλά κατά Jesus & Mary Chain. Ποτέ ξανά δεν έζησα ευτυχία από αντικείμενα όπως εκείνες οι μοναχικές και βασιλικές βόλτες, χωρίς καμία πίεση, στα μουσεία των ημερών μου και του αιώνιου καιρού μου. Δεν ήταν καθόλου φαστ πάντως :-)
2 Δεκ 2022
FaUSt, feat. 灰野敬二 Keiji Haino - 这条路是正确的 This Is the Right Path (2022)
Ας μην γελιόμαστε, είναι πολύ πιο εύκολο να επιλέξεις κάτι από τα γνωστά σου ονόματα παρά να ψάχνεις όλες αυτές τις άγνωστες λέξεις. Έτσι κρύβεσαι νοητά, φαρδύς - παχύς, πίσω απ' το ρητό 'κάθε παλιότερα και καλύτερα' και να που ξαφνικά εμφανίζεται ο νέος δίσκος του γνωστού δεινοσαύρου κι εσύ ενθουσιάζεσαι και τον αναφέρεις και δεν φταις εσύ η φαντασία σου (και η πρώιμη άνοια / άγνοια σου) τα φταίει που τον ξεχνάς - φτύνεις τόσο σύντομα. Ο Keiji Haino βρίσκεται ηχητικά ανάμεσά μας σαράντα ξεχειλισμένα χρόνια. Μόνο φέτος κυκλοφόρησε ως στιγμής επτά ολοκληρωμένους δίσκους, μόνος του ή σε συνεργασία με μουσικούς όπως τον Oren Ambarchi (επίσης πολυγραφότατος και υπερ-αξιόλογος) και τον Jim O'Rourke, τους Αμερικανούς μεταλλάδες SUMAC (ο τρίτος μαζί τους τα τελευταία πέντε χρόνια) και δυο παλιότερες ζωντανές ηχογραφήσεις με τους Γάλλους Marteau Rouge και τους FaUSt (που είναι άλλη μια μετενσάρκωση των γνωστών). Εδώ λοιπόν συνεργάζονται για μια συναυλία στην Κίνα του 2016, που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2022. Ο Jean-Hervé Peron με τη συντροφιά του ντράμερ Werner “Zappi” Diermaier καταφέρνουν να τιθασεύσουν τις κιθαριστικές, ηλεκτρονικές και φωνητικές ορμές του Keiji Haino και για εβδομήντα πέντε λεπτά ταξιδεύουμε στον ονειρικό εφιάλτη δυο ονομάτων που σκάλισαν στον λαβύρινθο των ακουσμάτων μας σημάδια ανεξίτηλα για να μην πάψουμε να χανόμαστε. Άνετα τα ονόματα της χρονιάς, της δεκαετίας, του τελευταίου τετάρτου του προηγούμενου αιώνα και του πρώτου τετάρτου του τρέχων αιώνα. Πιθανόν...