(Ω Καιροί που στρεβλώσατε το ουράνιο τόξο, 

κι απ' το ραμφί του σπουργιτιού αποσπάσατε το ψίχουλο, 

και δεν αφήσατε μήτε μια τόση δα φωνούλα καθαρού νερού 
να συλλαβίσει στη χλόη την αγάπη μου 

Εγώ, που αδάκρυτος υπόμεινα την ορφάνια της λάμψης, ω Καιροί, δε συγχωρώ.)

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ από το ποίημα : Ο ΑΛΛΟΣ ΝΩΕ