1 Μαΐ 2023
Nails - Benefits (04/2023)
18 Απρ 2023
9 Απρ 2023
2 Απρ 2023
Ryuichi Sakamoto: 1952 – 2023
21 Μαρ 2023
Grateful Dead Documentaries
Tie Died Grateful Dead Parking Lot Scene Documentary (1995)
Tripping (Ken Kesey / Merry Pranksters documentary) 1999
11 Μαρ 2023
16 Φεβ 2023
ῶκ έλσεκ
- Παρακαλώ ένα σταυρουδάκι.
Αυτό παρακαλούσε το ηλεκτρονικό μήνυμα που δεν έκρυβε τους παραλήπτες κι εκεί μέσα ήταν και η θεία Κούλα.
- Θέλεις να σε σταυρώσω, στρατηγέ;
Αναρωτήθηκε και τράβηξε το ταψί με τους γίγαντες από την κατάψυξη. Πάντα είχε εφεδρείες η θεία Κούλα. Βλέπεις ήταν αδερφή στρατηγού κι αυτή κι όχι μια τυχαία θεία, ύψους ένα μέτρο και κάτι ψιλά και κάτοικος από τη γέννησή της του ίδιου κωλοχωριού σε μια κοιλάδα του Άδη. Στο τραπεζάκι που ήταν στολισμένο μ' ένα κοφτό σεμεδάκι από πολύχρωμες κλωστές εξ αλλοδαπής, υπήρχαν αρχειοθετημένες οι τρίχες από το εσωτερικών των μπανανών του πρωινού.
Εκείνο το διάστημα οι μύστες των σεισμών παρακολουθούσαν τη θεία Κούλα μέσω δορυφόρων κι αυτό για τον απλούστατο λόγο ότι μπέρδεψαν το δεύτερο γράμμα του ονόματός της. Αναρωτιόντουσαν για το λάθος στο μάτριξ κι όλο έπαιρνε κύκλους το ραπανάκι που κρατούσαν για τυχερό. Φυσικά οι στριγγλιές απ' τις λιμουζίνες και τα κλάξον των τεράστιων κατεβρεχτήρων βατράχων περνούσαν απαρατήρητα σκεπασμένα απ' τους ήχους ηλεκτρονικού αυτοσχεδιασμού των Ωτέκρ.
Η συγγραφή ενός ερωτικού σονέτου είναι κάτι πολύ εύκολο. Μπορεί να συγκριθεί με τα ολοκληρώματα όπως και με την κλωτσιά μιας κουράδας κάτω από το χαλί στο καθιστικό. Ο στρατηγός τελικά εκλέχτηκε. Περίεργο δεν ήταν. Αποτελούσε το μοναδικό υποψήφιο. Όταν κατάλαβε όμως ότι η θεία Κούλα, αδερφή στρατηγού, δεν θα του έστελνε ποτέ ένα ξύλινο σταυρουδάκι αυτοκτόνησε. Έδεσε το χέρι του σε μια φουσκωτή κούκλα αυτοικανοποίησης και βγήκε στο δρόμο με γυαλιά ηλίου. Είχε πανσέληνο, το φυσούσε και το σφύριζε κλέφτικα από τα σπασμένα τζάμια.
- Γιατί σε μένα, Παναγιά μου;
- Σε φωνάζουν Μαίρη.
- Κάτσε να δω το λάιβ και θα την τακτοποιήσω την κυρά Κούλα.
- Τελικά ήταν υποχρέωση να σταυρώσουν τον στρατηγό, όπερ και εγένετο.
26 Ιαν 2023
7 Ιαν 2023
The Man Who Wanted to See It All (2021)
Τόση έμπνευση, τόσοι άνθρωποι, τόση πληροφορία... από περιπτώσεις που μια μέρα, απλά, ξεκίνησαν, έφυγαν, δε γύρισαν κι έκαναν γύρους στον κόσμο αυτό, δίχως τον κόσμο αυτό.
31 Δεκ 2022
Station Eleven (2021-22)
τελειώνει το είκοσι δύο μαζί με τον σταθμό έντεκα (έντεκα επί δύο = είκοσι δύο), ένα έτος ακόμα γεμάτο... με συνειδητοποίηση που ίσως βοηθιέται κι απ΄ τη σειρά, ότι πρέπει να επιβιώσεις, μαζί σου κρατάς όσα αξίζουν να 'ναι μαζί σου, τα βάρη τ' αφήνεις, τα θυμάσαι, αλλά τ' αφήνεις. για πόσο μπορείς να επιτρέπεις να γεμίζει το μυαλό σου μ' αυτά που δεν αφήνεις να γεμίζει το στομάχι σου; μετά ξες κατεβαίνουν, κι ενοχλούν κι όταν μπαίνουν κι όταν βγαίνουν, για να φύγουν τα σύννεφα πρέπει να φυσήξει, όχι να ξεφυσήξει, αλλά να 'ναι απαιτητό με κάθε τρόπο. τα υλικά υπήρξαν και με φέρανε έτσι καλά, τώρα με βοηθάνε για να συνεχίσω να θυμάμαι ότι είμαι καλά. δεν είναι παιχνίδι επιβίωσης, όλες αυτές οι παραγωγές με τα τέλη του κόσμου σου αφήνουν το συναίσθημα που είχες από μωρό παιδί... έπαιζες μόνος σου σε μια σκηνή, μέσα στο δωμάτιο, ή στη γωνία της εισόδου του οικόπεδου της γιαγιάς στο χωριό, άκουγες μουσική μόνος, τα καλύτερα τα έκανες κρυφά κι όταν περνούσε καλά ο χρόνος με παρέα, δεν κρατούσε. υπάρχει μόνο μια στιγμή που στο σακίδιο της πλάτης σου έχεις τ' αναγκαία κι ένα ακόμα αναγκαίο είναι δίπλα σου κι αποφασίζεις αν θα το αναπνεύσεις και θα συνεχίσεις, από επιλογή όχι από τίποτα άλλο, μέχρι τον άλλο σταθμό που τόσο κακά, σχεδόν χαιρέκακα, ονομάτιζε εκείνος ο τραγουδοποιός, τελευταίο σταθμό, ήρθε η ώρα να μπει τιμή σ' όλους τους τελευταίους σταθμούς των άλλων, οτιδήποτε δεν χρειάζεται έχει μείνει πίσω, η τροφή είναι απλή, η μουσική περισσότερη από ποτέ, σχέδιο και χάρτης πια δεν χρειάζονται. αυτά είναι τα όμορφα, οι πόρτες που ανοίγουν σε κάθε στιγμή, η αιωνιότητα και η ζωή που θες, θέλω, θέλουμε και μόνο, μόνοι, με τσάντα πράγματα που δεν βαραίνουν, πολύ μουσική, όχι πολλοί μουσικοί. δρόμος κι όχι δρόμος. ανατολή
26 Δεκ 2022
20 Δεκ 2022
11 Δεκ 2022
σημειώσεις σε μικρά χαρτάκια για να δω / ν' ακούσω / να θυμηθώ / να μάθω (2022)
Five Years of Brutalism - IDLES (2017)
Whitehouse (1981-11/22) : NAI!!!! NAI!!!!!!!!!!!! κι ήταν μόλις το Part 1 το 1981 σε παράλληλο release! Δεν είμαστε μόνοι!!!
Meeting On Purpose - Tacita Trjj (01/22) beats - sax - minimal - Cologne
Fairfax - Nate Scheible (02/22) : Να την πάλι, ήταν και πιο πάνω, θα 'ναι εδώ και μετά;
Music for Interbeing - Deadbeat (06/22) πάλι τη θάλασσα κοιτάς, από Γερμανία μεριά πιάνει;
Finis Gloriae Mundi - Neptunian Maximalism & Its Supernova Arkestra (11/22)
A Foul Form - Osees (08/22)
Τέλειο. Απλό. Έντονο. Συνεχές. Διάρκεια. Έκπληξη. Ανεπιτήδευτο. Εξαιρετικό!
6°30’33.372”N 3°22’0.66”E - Emeka Ogboh (07/22)
Ghosted - Oren Ambarchi / Johan Berthling / Andreas Werliin (15/4/2022)
3 Δεκ 2022
Tower Records: All Things Must Pass (2015)
Πρώτη φορά στα τέλη των 90s, να κατεβαίνω από το τρένο και να βρίσκομαι στο υπόγειο του Piccadilly Circus ανάμεσα σε εκατοντάδες χιλιάδες εκατομμύρια δίσκους, να ψάχνω τους Nine Inch Nails που μου λείπουν, να συγκινούμαι, να είμαι ευτυχισμένος. TOWER ίσως κάπου πρόσφατα έπεσα πάνω στην κίτρινη σακούλα με τα κόκκινα γράμματα. Πάνω κάτω στους ορόφους, ένα νέο παιδί να σαλιαρίζει με απίθανο όγκο μουσικής, σε βινύλιο και σε CD, λίγες κασέτες είχαν μείνει τότε, κι όλα αυτά δίπλα στο Soho και το τεράστιο HMV. Πέρασα πανέμορφα κι ευτυχισμένα και μάλλον αυτές ήταν οι στιγμές του shoping therapy για μένα, All Things Must Pass όμως όχι κατά George Harrison αλλά κατά Jesus & Mary Chain. Ποτέ ξανά δεν έζησα ευτυχία από αντικείμενα όπως εκείνες οι μοναχικές και βασιλικές βόλτες, χωρίς καμία πίεση, στα μουσεία των ημερών μου και του αιώνιου καιρού μου. Δεν ήταν καθόλου φαστ πάντως :-)
2 Δεκ 2022
FaUSt, feat. 灰野敬二 Keiji Haino - 这条路是正确的 This Is the Right Path (2022)
Ας μην γελιόμαστε, είναι πολύ πιο εύκολο να επιλέξεις κάτι από τα γνωστά σου ονόματα παρά να ψάχνεις όλες αυτές τις άγνωστες λέξεις. Έτσι κρύβεσαι νοητά, φαρδύς - παχύς, πίσω απ' το ρητό 'κάθε παλιότερα και καλύτερα' και να που ξαφνικά εμφανίζεται ο νέος δίσκος του γνωστού δεινοσαύρου κι εσύ ενθουσιάζεσαι και τον αναφέρεις και δεν φταις εσύ η φαντασία σου (και η πρώιμη άνοια / άγνοια σου) τα φταίει που τον ξεχνάς - φτύνεις τόσο σύντομα. Ο Keiji Haino βρίσκεται ηχητικά ανάμεσά μας σαράντα ξεχειλισμένα χρόνια. Μόνο φέτος κυκλοφόρησε ως στιγμής επτά ολοκληρωμένους δίσκους, μόνος του ή σε συνεργασία με μουσικούς όπως τον Oren Ambarchi (επίσης πολυγραφότατος και υπερ-αξιόλογος) και τον Jim O'Rourke, τους Αμερικανούς μεταλλάδες SUMAC (ο τρίτος μαζί τους τα τελευταία πέντε χρόνια) και δυο παλιότερες ζωντανές ηχογραφήσεις με τους Γάλλους Marteau Rouge και τους FaUSt (που είναι άλλη μια μετενσάρκωση των γνωστών). Εδώ λοιπόν συνεργάζονται για μια συναυλία στην Κίνα του 2016, που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2022. Ο Jean-Hervé Peron με τη συντροφιά του ντράμερ Werner “Zappi” Diermaier καταφέρνουν να τιθασεύσουν τις κιθαριστικές, ηλεκτρονικές και φωνητικές ορμές του Keiji Haino και για εβδομήντα πέντε λεπτά ταξιδεύουμε στον ονειρικό εφιάλτη δυο ονομάτων που σκάλισαν στον λαβύρινθο των ακουσμάτων μας σημάδια ανεξίτηλα για να μην πάψουμε να χανόμαστε. Άνετα τα ονόματα της χρονιάς, της δεκαετίας, του τελευταίου τετάρτου του προηγούμενου αιώνα και του πρώτου τετάρτου του τρέχων αιώνα. Πιθανόν...
21 Νοε 2022
Nazoranai (2015)
“I just want to hear things I've never heard before.”
Improvisational sound trio Nazoranai came together for their first North American performance in 2014 at the Big Ears festival in Knoxville, Tennessee.
18 Νοε 2022
World Record (18.11.22) + Paradox (2018)
τι περιμένεις τώρα... γέρασε, εδώ και χρόνια. καλύτερα να έμενε σπίτι να μαγείρευε όπως η μάνα σου τα φασολάκια με κομμάτια κρέας ή φασόλια με λάχανα κάθε Παρασκευή. πιασάρικοι τίτλοι μια άλλης εποχής. καλύτερα ν' έβλεπε το stranger το things ή τ' άλλα τα κουλτουριάρικα τα γαλλικά στο ερτφλιξ ή στην ΕΡΤ3 (πόσες ερμηνείες θες γι' αυτό το '3';). άσε που ο τύπος μαζεύει δικαιώματα για τα δισέγγονα του, ακριβώς όπως ο δικός σου πατέρας σε έκανε γιατρό - έμπορο - μαραγκό - "μουσικό" και "ποιητή"... έδωσε αντιπαροχή το 50% του ο γέρος, όπως εσύ - ο γέρος σου -. Κομφορμισμός - η λέξη της ημέρας μου - σύμπτωση η ομορφιά της νύχτας μου που τελείωσε με μια τσιμινιέρα να ετοιμάζει με ροδοπέταλα τον δρόμο του αερίου στη μικρή πόλη, μιας μικρής χώρας, ενός απειροελάχιστου σκληρού κοπράνου στ' άπειρο της ανυπαρξίας... κι ακόμα παραπέρα. άκου ρε αντί να μιλάς, αφού δεν σκέφτεσαι. it's your life, it's (was) your chance βλαξ.