14 Νοε 2008

Σε μία απέραντη και καπνισμένη έρημο
ποτέ δε θα πάψω να περιπλανιέμαι.
Παρείσακτος ταξιδιώτης σπρώχνω τις πέτρες
ποτέ δε θα πάψω να προσπαθώ.
Καραβάνια με οινόπνευμα και ασπρόρουχα
πότε θα πάψω να σκοτώνομαι...

Μεταμορφώνομαι και δεν είναι κανείς εδώ.
Νιώθεις την αγωνία και την ατελείωτη δίψα μου;


Δεν υπάρχουν σχόλια: