Άκοπα Διαμαντάκια του Oneohtrix Point Never (Daniel Lopatin) σαν ένα καταιγιστικό βίντεο άλλης εποχής και κουλτούρας. Μπορεί να 'ναι κουραστικό να κοιτάς υπότιτλους όταν οι διάλογοι δεν σταματάνε για πάνω από δυο ώρες. Να που κάποιες χώρες είχαν δικαίως επιμείνει στη μεταγλώττιση. Σίγουρα κοστίζει περισσότερο και είναι άκυρη η άποψη ότι χαλάει την ταινία. Για θυμηθείτε εκείνα τα παιδικά;
Τώρα η μουσική... Γι' αυτό κρατήθηκα τόσες ώρες. Ίσως και γιατί πως να κοιμηθείς όταν προσπαθείς να μην ταυτιστείς με τον "ήρωα" που τα εκατοντάδες ευρώ περνάνε με ελικόπτερα και μένουν όσο οι πεταλούδες... Techno ιδίωμα με ελάχιστο πικαρισμένο θόρυβο ενισχύει την "ένταση" της ταινίας. Με τόση παραγωγικότητα και πλήθος κυκλοφοριών ποιος θα θυμάται αυτό το soundtrack;
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον, αυτό που ο ίδιος έφτιαξα και τώρα το φουσκώνω μέχρι η τσιχλόφουσκα με γεύση φρούτα του λάθους να σκάσει; Πιθανότατα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου