Με τάξη ν' εναποθέσουμε τις πιο απλές μας σκέψεις που κατεγράφησαν ως μύχιες κι έπειτα ν' ανοίξουμε μια συσκευή για παρέα. Δεν έχει φύλλο αυτή για να κρυφτεί. Ο χρόνος περνά. Τικ Τακ. Δεν είναι παρά τα σήματα καπνού που στ' αποστειρωμένο και αρρωστοφοβικό σήμερα μας δεν τα βλέπεις. Κι αυτή η αδυναμία σου δεν μετριέται με δέκατα. Και το χειρότερο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου