ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΑΡΧΕΙΟΘΕΤΗΣΗ

Παρακάλια πολιτικών, δημοσιογραφικά άλματα, ξεφτιλισμένα τριφύλλια, άδειασμα αντρικών τιμών, γλυκοί νεαροί πολιτικοί των 70%, καμουφλαρισμένα γερασμένα νιάτα κάτω από τζιν και παρδαλά πουκάμισα, ανέντιμες παρακολουθήσεις, γερμανικές μίζες, αυτόνομες ανεξαρτητοποιήσεις, αριστερόστροφες ή δεξιόστροφες γαλανόλευκες σβάστικες, σύμβολα ενός ανέκφραστου τηλε-βομβαρδιζόμενου έθνους... Σημεία των ημερών μας.

Ξεφυλλίζω τις εφημερίδες του προηγούμενου μήνα, πόσο θα ήθελα να ξεσκόνιζα και την μνήμη μου για να τα θυμηθώ. Όμως όχι, είναι όλα εδώ, εθνικές ήττες, κάποιες παγκόσμιες να επαναλαμβάνονται μέρα με τη μέρα, χρόνο με τον χρόνο. Κι αν ο δικός μας χρόνος τελειώσει, θα έρθουν οι άλλοι, με τις υποχρεώσεις τις οικονομικές, τις οικογενειακές, τις πολιτικές, σε τούτο εδώ τον τόπο τον λειψό κανείς δεν έχει υποχρεώσεις ιστορικές ή έστω εθνικές.

Οι μέρες μας χάνονται κάτω από το πέπλο του αποχαυνωτισμού, αλήθεια, ακόμα κι εάν συναινούσαν τα κόμματα εξουσίας ποιος θα εμφανιζόταν μπροστά στις κάλπες σε ένα 'ονειρικό' δημοψήφισμα για την ονομασία του διπλανού κρατιδίου; Μόνο όσοι νομίσουν ότι θα τιμωρηθούν εάν δεν το κάνουν! Και μην ακούσω για το ποιοι αγαπάνε και ποιοι ξεπουλάνε αυτή τη χώρα. Σήμερα είναι αυτοί, εχθές ήταν εκείνοι, αύριο θα είναι άλλοι των ίδιων οικογενειακών πολιτικών δυναστειών. Κι αυτό που νομίζουμε ότι αλλάζει δεν υπάρχει.

Από το 1897 έχουν επέλθει εκατοντάδες εθνικές αποτυχίες, καμία τους δεν καταγράφηκε στα βιβλία της ιστορίας. Έτσι κι αλλιώς σύμφωνα με την παγκόσμια ή μάλλον παναμερικανική θεώρηση των πραγμάτων η αρχαιολογία δεν πρέπει να μας απασχολεί. Ένα όνομα είναι βρε αδερφέ, μία χώρα παραπάνω σε μία συμμαχία που υποστηρίζει τα συμφέροντα των δυνατών, αυτών που δεν ανήκεις αλλά τους κοιτάς με το στόμα ανοιχτό, όχι γιατί εντυπωσιάστηκες, αλλά περιμένεις μπας και πέσει τίποτα να τσιμπήσεις κι εσύ. Πέραν όλων των άλλων, εσύ έχεις τα δικά σου να σκεφθείς. Το μεγάλο σκουρόχρωμο αυτοκίνητο με τις 120 δόσεις, τη βίλα στο χωριό που σφύζει από τα γειτονικά εργοστάσια με 360 δόσεις, τη ζωή σου που άχαρα κυλά και δεν τη γεύεσαι ούτε με τις λιγότερες δυνατές δόσεις, μόνο μετρώντας τα έξοδα αναθεώρησής της!