Υπάρχουν σταυροδρόμια κι υπάρχουν αποφάσεις. Μία είναι να μην αποφασίσεις. Να πάρεις τον δρόμο τους. Αυτόν που σου λένε ότι δεν μπορείς να τραγουδήσεις. Να χρειαστούν δεκαετίες για να 'ρθει κάποια συνδρομητική σειρά που θα σου δώσει μερικές στιγμές δόξας μετά τη διασκευή του μοναδικού τραγουδιού σου που επέζησε απ' τα χρόνια σου. Κι όλο αυτό επειδή νομίζουν ότι πούλησες την ψυχή σου! Γελοίοι μηρυκασμοί από δαύτους κι εκείνους που αδειάζουν παγκάρια και τραγουδάνε gospelιές με τουρλού και φρουφρού κι αρώματα βρόμης και σίκαλης. Τυχαίες στιγμές που παίρνουν μεγάλη αξία μέσα απ' το πέρασμα αυτού του διαβολεμένου (φτου!) χρόνου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου