Τα καλύτερα πειραματικά album του Είκοσι Είκοσι, μια χρονιά (όχι) σαν όλες τις άλλες.
Τι χρονιά κι αυτή; Κι η περασμένη κι η επόμενη, όλες κάτι έχουν, αλλά σ’ αυτήν την άτιμη μείναμε μέσα περισσότερο απ’ όσο περιμέναμε. Ή μήπως όχι; Ή απλά μεγαλοποιούμε αυτά που περάσαμε και μας φαίνονται χειρότερα απ’ την πραγματικότητα;
Ψάχνοντας στην πρόσφατη μνήμη για τους δίσκους που άκουσα περισσότερο μέσα στο διπλό είκοσι δεν κατάφερα να θυμηθώ ούτε έναν από το πρώτο τρίμηνο! Αντίθετα, χρειάστηκα αρκετή προσπάθεια για να περιορίσω τις επιλογές μου στις δύο ώρες για το τελευταίο ενιάμηνο.
Εν αρχή ήταν τα φαντάσματα νούμερο 5 κι 6 των Nine Inch Nails. Ορχηστρικά θέματα σε δωρεάν διάθεση στα κενά μεταξύ των αμέτρητων κινηματογραφικών δουλειών του Trent Reznor. Αυτός κι αν ήταν πολύ-γραφότατος, από Watchmen μέχρι Disney έπαιξε ενώ επανακυκλοφόρησε και τα Quake & Social Network σε βινύλιο. Οι Duma (Darkness in Kikuyu) από το Ναϊρόμπι μπλέκουν σε απόλυτα lo-fi καταστάσεις ένα αργό techno με αρκετό μπάσο παρμένο απ’ το metal παρελθόν τους και φτιάχνουν μία μίξη για τους αργόσχολους που αρέσκονται στη δημιουργία νέων genre ετικετών!
Η περίπτωση Cheryl Stelli είναι μοναδική αλλά και τόσο της εποχής. Με προβολή της αντρόγυνης κατάστασης του/της καλλιτέχνη, τα κομμάτια που παράγει κατά δεκάδες είναι ένα mash-up της σύγχρονης ποπ κουλτούρας τόσο σαν μια μείξη ήχων όσο κι αντιλήψεων. Οι Carrom απ’ τον Καναδά φτιάχνουν φανταστικά προϊστορικά ηχοτοπία και ταξιδεύουν με τις κασέτες και τα κολλάζ τους σ’ όλες τις ηπείρους.
Με την Patricia Taxxon δεν μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος ότι τα ‘χεις ακούσει όλα. Καθημερινές αποτυπώσεις της ψηφιακής της πολυγλωσσίας βρίσκονται στο Bandcamp. Κάτι που δεν ισχύει με την Chelsea Wolfe, που μεταμορφωμένη σε Mrs. Piss ξεχνάει το ιντριγκαρισμένο και σεταρισμένο εαυτό της κι αφήνεται ελεύθερη να ροκάρει στα επίπεδα του ηλικιακού 50% της.
Από τη μεριά των Magik Markers είναι αρκετό ότι γράψανε τον ύμνο της χρονιάς. Ενώ ο Oneohtrix Point Never δίνει άλλη μια γεύση της κουνημένης μαγείας του κι αναρωτιέσαι σε πιο παράνομο υπόγειο κλαμπ ακούστηκε άραγε αυτός ο δίσκος στο έτος των απαγορεύσεων.
Η κολεκτίβα των Praed Orchestra! βρήκε έμπνευση στην απύθμενη μουσική ιστορία και τους ρυθμούς της Αιγύπτου. Κατάφερε προς το τέλος του έτους να παρουσιάσει έναν τριπλό δίσκο που θα έδινες τα πάντα ν’ ακούσεις ζωντανά, κατά προτίμηση σε κάποια έρημο!
Στις καταστάσεις που είναι συνηθισμένος να εκφράζει ο William Basinski δεν θα μπορούσε παρά και πάλι να ηχογραφήσει ένα τεράστιο συναισθηματικό ηχομοτίβο επαναλήψεων και θλίψης. Περίπου κάτω από την ίδια ομπρέλα έμπνευσης, αλλά με περίσσιο μπάσο, κιθαριστικά drone και πινελιές ελεγχόμενου θορύβου ο Merzbow συνεργάστηκε για άλλη μια φορά με τους Boris και τα καταφέραν τα παλιόπαιδα να μας σηκώσουν τα φρύδια πάλι.
Μην ξεχνάμε ότι οι δυο κασέτες των Naujawanan Baidar κυκλοφόρησαν τα περασμένα έτη, αλλά να που φέτος είχαμε χρόνο και τις ακούσαμε μέσα από την επανακυκλοφορία τους σε διπλό δίσκο. Αν μη τι άλλο, το διπλό εικοσάρι και οι εμπειρίες της απομόνωσης έδωσε έμπνευση και βήμα σε καλλιτέχνες όλης της υφηλίου και σε εμάς εδώ, στη λατινική χερσόνησο που εξόκειλε στην Ευρώπη, να τις ανακαλύψουμε!
Best 2020 Albums (ανά ημερομηνία κυκλοφορίας)
- Nine Inch Nails – Ghosts VI: Locusts (26 Μαρτίου 2020)
- Pink Siifu – Negro (08 Απριλίου 2020)
- Carrom – Alter-Destinies (01 Ιουνίου 2020)
- Naujawanan Baidar – نوجوانان بیدار = Naujawanan Baidar (2018/2019 Reissue: 18 Ιουνίου 2020)
- Patricia Taxxon – Gelb (28 Ιουνίου 2020) & Heaven’s Sun (15 Νοεμβρίου 2020)
- Duma – Duma (07 Αυγούστου 2020)
- Cheryl Stelli – Living Aloud (15 Αυγούστου 2020)
- Mrs. Piss – Self-Surgery (24 Σεπτεμβρίου 2020)
- Magik Markers – 2020 (23 Οκτωβρίου 2020)
- Oneohtrix Point Never – Magic Oneohtrix Point Never (30 Οκτωβρίου 2020)
- Praed Orchestra! – Live In Sharjah (09 Νοεμβρίου 2020)
- William Basinski – Lamentations (13 Νοεμβρίου 2020)
- Boris with Merzbow – 2R0I2P0 (11 Δεκεμβρίου 2020)
